Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
"Mij dunkt, dat het daar 's winters erg vervelend zijn moet." "Niet wanneer men er zijn werkkring heeft, en met zich zelf alleen te zijn is ook niet vervelend," antwoordde Lewin stroef. "Ik dweep met het landleven," hernam Wronsky en deed alsof hij den stroeven toon niet opgemerkt had.
De uit den dood verrezene had de plaats bereikt waar de heeren Fogg en Cromarty zich bevonden en op stroeven toon zeide hij: "Vooruit!" Het was Passepartout zelf, die den brandstapel had bestegen te midden van den dikken rook en de vrouw ontrukt had aan een wissen dood. Een oogenblik later waren alle vier in het bosch verdwenen en de olifant rende in snellen draf voort.
Zeker, dat alles is klein tegenover dien machtigen kolossus, den Dom, dien de christelijke kunst, als een prediking in marmer, midden in deze stad heeft gebouwd; en te druk tegenover den stroeven ernst der middeleeuwsche kunst die spreekt uit de palazza's, welke de eeuwen hier hebben nagelaten en die thans de omlijsting vormen van deze onwezenlijke droomstad, waar alles klatergoud en namaak is en die straks weer zal verdwijnen, even spoedig als zij gekomen is.
Met gefronste wenkbrauwen en een stroeven trek op het gelaat zat hij te midden der vroolijken. Barstte iedereen in een schaterend lachen uit, als Brederode zijne snakerijen verkocht, zijn gelaat alleen bleef stroef en norsch: 't scheen wel, of hij niet eens gehoord had, wat er gezegd werd. Zong men een vroolijk lied, hij alleen zweeg.
"Joa," lachte vader van Dalen, blij dat hij even lachen kon, "kurt en nie kurt; 't es gauwe gedoan, maar 't duurt lank." Hij keerde zijn vriendelijk gezicht met het eene helder-levend oog en het andere wit-dood oog naar den stroeven wethouder en naar den slappen secretaris en vroeg of hij hen met iets trakteeren mocht. "Merci, van Doalen, 't es te vroeg," bedankten zij.
Ik ben slecht, ik ben goddeloos ik ga recht naar de hel. Och, ik wou dat ik er al was." Tom huiverde bij die schrikkelijke woorden, die met stroeven, onverschilligen ernst werden uitgesproken. "O, de Heere zij u genadig, arm schepsel! Hebt gij nooit van Jezus Christus gehoord?" "Jezus Christus, wie is dat?" "Wel hij is de Heere," zeide Tom.
De vrouw vervolgde op stroeven toon: "En wat zijn die ellendige, gemeene honden met wie gij werkt, dat gij om hunnentwil lijden zoudt? Een voor een zullen zij zich tegen u keeren, zoodra zij maar gelegenheid hebben. Zij zijn allen zoo slecht en wreed voor elkander, als zij maar zijn kunnen; en het baat niet dat gij nog meer lijdt, omdat gij hen niet wilt aanraken." "Arme schepsels!" zeide Tom.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek