Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Maar denk eens, deze schelm houdt stokstijf staande, Dat ik hem op de markt ontmoette, sloeg, En duizend mark in goud van hem begeerde, En ook mijn vrouw verloochende en mijn huis. Spreek op, gij drinkebroêr, wat meent ge er mee?
En ze treffen 't goed, want ze krijgen een slee, en zij rijden ver weg en lang, eer ze te weten komen wie ze eigenlijk vervolgen. En kapitein Bergh en Kristofer gaan op hun gemak naar de deur, steken kalm het slot open en doen de deur open. "De Majoorske is vrij," zeggen zij. Zij komt naar buiten. Zij staan stokstijf elk aan een kant van de deur en zien haar niet aan. Buiten wacht slede en paard.
Zij bleef, haar bundel van parapluies en parasols vasthoudende, stokstijf zitten, en keek zoo zuur, dat zelfs een huurkoetsier er bang voor moest worden, tusschenbeide Eva aansprekende om te betuigen dat zij niet begreep waar haar papa bleef. "Hij kan toch niet overboord gevallen zijn; maar er moet zeker iets gebeurd wezen."
Wanneer iemand op haar gelet had, zou hij haar gedrag zeker vreemd hebben gevonden, want toen ze uitgestapt was, liep ze met vluggen pas naar een zeker nommer in een zekere, drukke straat; nadat ze met eenige moeite het huis gevonden had, stapte ze 't voorportaal in, bekeek de morsige trap, stond een oogenblik stokstijf, en vloog toen even vlug als ze gekomen was, de straat weer uit.
O ja, natuurlijk, dat weet ik.... je mag praten als Brugman, meneer Georges hoort je allerliefst aan en maakt allerliefst zijn aanmerkingen.... maar koppig.... stokstijf bij wat hij denkt, dat is.... Zij kon niet uit haar woorden komen; ze was zeer boos .... Emilie, wind je nu niet op voor niets! zeide hij bedarend. Totnogtoe hangt alles in de lucht, nietwaar?
Alonzo zag verschrikt om en ontwaarde den dienaar die, met de doodskleur op het gelaat, stokstijf voor zich uit staarde. "Wat moet dat misbaar beteekenen?" vroeg Alonzo gramstorig. "Dáár, dáár," stotterde Rudolf, met den vinger voor zich uit wijzende: "ziet gij dáár, aan den kruisweg, dat witte spook niet fladderen? Bij het heil mijner zalige moeder, ik ga geen stap verder!
"Ulrica!" riep hij: "lieve Ulrica! huil toch niet: lieve beste zusje! ik zal alles doen wat ge wilt: och! kom toch bij u zelve." Dan zijn roepen was vergeefs en het meisje bleef stokstijf in zijn armen liggen. Vreeselijk kwam hem nu de gedachte voor den geest: "zij leeft niet meer! Ik ben de oorzaak van haren dood.
Maar o hemel, daar vlogen de duigen van het tonnetje opeens krakend uit elkander, en sprong de beer onder luid gebrom overeind, vlak voor Pieter-neef, die van angst en schrik zijne bezinning geheel kwijt raakte en stokstijf bleef staan. »Ga achteruit! Ga achteruit!» schreeuwden wij hem toe, want wij dachten niet anders of hij zou verscheurd worden. Hij gehoorzaamde werktuiglijk.
Hij zou alleen met die zekerheid overblijven hij schrikte voor dat alleenzijn. Stokstijf trad hij naar voren. De donkere trap spookte in de halve donkerte en de chloroformreuk drong hem in de keel. Hij vatte de leuning en kon niet verder. Nessie, mijn jongen, bad mijnheer du Bessy, daarboven moogt ge niet binnen, weet ge wel. Ik word bang van u allen ....
De lord staarde met opengespalkte oogen naar de gevangenen, die nog altijd stokstijf tegen hun boomen stonden, en.... opeens waren zij weg, als verzonken in den grond. "Wonderful!" fluisterde hij vol geestdrift den gebochelde toe. "Precies zooals men dat in romans leest."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek