Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juni 2025


Spoedig echter sprong Van Rodenberg weder overeind; trok zijn degen, en zou Alonzo ter neder hebben gestooten, zoo niet eenigen der aanwezigen hem hadden tegengehouden. De jonge Spinola kwam tot zich zelven, en gevoelde nu eerst levendig hoe ver zijn kwalijk geplaatst eergevoel hem had weten mee te sleepen.

Edele Heeren! vergunt mij, dat ik u Don Diego de Velasco voorstelle, den zoon van mijn waardigsten vriend, die voor ongeveer twintig jaren jammerlijk vermoord werd." Dit zeggende, nam hij Joan bij de hand en stelde hem aan Spinola en de overige Heeren voor, die hem met vele plichtplegingen gelukwenschten.

De oorlog in de Rijnstreken. Mendoza's wreedheid. De Haneveeren. Slappe wijze van oorlogvoeren. Oorlog in het Duitsche rijk. De veldtocht tegen Duinkerken. Isabella's karakter. De slag bij Nieuwpoort. Maurits' schitterende overwinning. Hare weinig beteekenende gevolgen. Oneenigheid tusschen Maurits en Oldenbarneveld. Beleg van Ostende. Ambrosius Spinola.

Van zijn kwartier op deze hoogte zou Spinola in 1622 Bergen-op-Zoom met begeerige oogen hebben gadegeslagen, zonder dat het hem evenwel gelukte, de stad te vermeesteren. Het dorp Halsteren is evenals Bergen-op-Zoom op den rand der hooge zandgronden gelegen.

"Het verhaal is kort en eenvoudig," zeide Ambrosius, en hij gaf in weinige woorden op, wat 's middags gebeurd was. "En op wie vallen uw vermoedens?" vroeg Pekkius haastig. "Ik heb geen vermoedens," hernam de Vicaris op een drogen toon. "Uw redder moet een kloek jongeling geweest zijn," merkte Spinola aan. "Van mij?" vroeg Velasco verwonderd. "Hij werd bij den Heer Van Sonheuvel opgevoed."

Ik zal ze u nog dezen avond verschaffen; laat ons als vrienden scheiden, en tegen negen uren zal ik u mijn knaap zenden, die u voeren zal waar ik u op dat uur zal verwachten." Bij deze woorden stak hij Alonzo de hand toe, die haar werktuiglijk aannam. "Vaarwel, edele Spinola, tot hedenavond!" en hiermede verliet de jonker haastig de kamer.

Het duurde echter niet lang of de man kwam terug, en den jongen Spinola weinige schreden vooruitgaande, opende hij hem nogmaals eene deur, en nu trad Alonzo eindelijk een ruim en wél verwarmd vertrek binnen, in welks midden twee personen gezeten waren. De graaf Van Bergen bracht den nacht na het door hem gegeven gastmaal hoogst onrustig door.

"Er waren er geen," zeide Reede, "die op éénen dag met Zijn Hoogheid of met Broos Spinola te noemen waren: doch deze of gene zijner Haagsche vrienden zou hem wel een goeden raad geven. Intusschen," vervolgde hij, "een aanstaand krijgsman moet zich een rusting aanschaffen: daartoe is geld benoodigd. Ziedaar!" Hier wierp hij een beurs met pistoletten wel voorzien op de tafel.

Tot bescheid gonsde hem een kogel langs het oor, welke, slechts een duim juister aangehouden, zijne hersenen zou verbrijzeld hebben. Alonzo, eenigszins ontsteld, trok zijn degen, doch hoorde nu duidelijk de woorden, door een jonkman gesproken: "Ziedaar ellendige sluipmoordenaar!" en tevens het nedervallen van een lichaam. "Zijt gij de graaf Spinola?" vroeg nogmaals dezelfde stem.

Kan het mij ten kwade geduid worden dat ik een hemelsbreed onderscheid maak, tusschen den edelen Spinola en den terugstootenden jonker Van Rodenberg. O, zie ze beiden, en veroordeel mij niet." Van Bergen scheen in strijd met zich zelven. Zou hij spreken, zou hij op den ingeslagen weg voortgaan, en het lieve meisje verder geheel ter neder slaan?

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek