Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Laat ons nu naar de poort gaan en met Mahomed Singh de wacht houden." »Het regende nog steeds, want het was juist het begin van de natte mousson. Zware, donkere wolken dreven langs het uitspansel en men kon nauwelijks een steenworp ver zien. Er lag een diepe gracht voor onze poort, maar het water was op verscheiden plaatsen opgedroogd en kon met gemak doorwaad worden.
Het was geen Engelsch officier, zich naar zijne kantonnementen aan de Népaulsche grenzen begevende, noch een Hindoesche koopman, die zijn karavaan naar de steppen van Afghanistan, aan gene zijde van Lahore of Peshawar geleidde, neen, het was niemand anders dan de prins Gourou Singh in eigen persoon, de zoon van een onafhankelijken rajah van Guzarate, zelf een rajah en die met groote staatsie het noorden van het Indische schiereiland bereisde.
Na dit alles bezichtigd te hebben, begeven wij ons naar het Koesh-Mahal, het paleis des vermaaks, door den laatsten rana, Sirdar Singh, opzettelijk gebouwd voor de ontvangst zijner europeesche gasten. In de groote, met vorstelijke pracht versierde zalen van dit paleis worden de diners en feesten gegeven, wanneer aanzienlijke vreemdelingen uit het westen den koning bezoeken.
»Welnu; Abdullah, Akbar en ik, wij droegen hem met ons drieën naar binnen. Hoe kort hij ook was, woog hij toch zeer zwaar. Mahomed Singh werd achtergelaten om de poort te bewaken. Wij brachten hem naar een plaats die de Sikhs reeds vooruit bepaald hadden.
Toen zij weder voorbij den IJzeren Reus kwamen, kon de grootste, in spijt van zijn cornac, zich niet weerhouden de knie te buigen en met de tromp te groeten, gelijk hij voor prins Gourou Singh gedaan had.
»En als uw Hoogheid er een behoorlijke prijs voor geven wil," voegde Banks er bij, »neem ik aan hem er een te leveren, die zoo sterk zal zijn als twintig olifanten, gekozen uit de beste van zijn stallen!" »Men kan dat licht zeggen," hernam Gourou Singh droog. »En men kan het doen," antwoordde Banks. De prins maakte zich warm. Men zag dat hij niet gaarne tegengesproken werd.
Na verloop van tijd moeten deze er uitgenomen zijn, want ik vond ze niet weder toen ik mij van den schat had meester gemaakt. »Nadat wij onzen rijkdom berekend hadden, legden wij de kostbaarheden weder in de kist en begaven wij ons er mede naar de poort, om ze ook door Mahomed Singh te laten bewonderen. Daarop herhaalden wij plechtig onzen eed om elkander bij te staan en ons geheim te bewaren.
»En zelfs," voegde prins Gourou Singh er bij, »zou men met deze proef een aanzienlijke weddenschap kunnen verbinden, of je zoudt moeten achteruitgaan voor de vrees haar te verliezen, zoo als je olifant ongetwijfeld zou achteruitgaan, als hij met de mijne moest kampen!" »De IJzeren Reus achteruitgaan!" riep kapitein Hod uit. »Wie durft beweren, dat de IJzeren Reus zou achteruitgaan?"
Toen dus nu onze halt op een kwartier uur afstand van den Seraï, op een bekoorlijke plek, aan den oever van een kleinen stroom en in de schaduw van prachtige boomen was ingericht, ging ik in gezelschap van kapitein Hod en Banks het kamp van den prins Gourou Singh bezoeken. De zoon van een rajah, die zich verplaatst, verplaatst zich niet alleen, verre van daar!
»Ik," antwoordde Gourou Singh. »En wat zou Uwe Hoogheid verwedden?" vroeg de ingenieur de armen kruisende. »Vier duizend ropijen," antwoordde de prins, »als je vier duizend ropijen te verliezen hebt!" Dat bedroeg ongeveer vijf duizend gulden. Het was voorzeker geen geringe som en 'k zag wel, dat Banks, in weerwil van zijn vertrouwen, niet gaarne zooveel geld waagde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek