Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
Zij zijn als zeer goede jagers en vooral als koene beerenjagers beroemd. "Van de jeugd af in het jachtwerk geoefend, worden zij zulke volleerde schutters, dat bij hen geen ander schot voor goed geldt, dan in den snuit van het beest, opdat de huid onverlet blijve." Kruit, dat in hunne dichte wouden altijd een zeldzaam artikel is, schijnt hun even kostbaar als stofgoud.
"Ik geloof niet, dat hij al geloot heeft...." De oudjes schudden bedenkelijk 't hoofd. Anna had even opgezien. Nu zat zij weer in gedachten voor zich heen te staren. Maar Betje Bouts die bij haar zat, had al lang gemerkt dat er iets aan 't handje was. Toen werd er een signaal geblazen. De schutters gingen naar het stuk grond achter de wei, waar geen boomen stonden en de vogelstang was opgericht.
Achter eenen marmeren steen rust het hert van Jan-Jozef Raepsaet, overleden te Oudenaarde den 19 Februari 1832. Vroeger kwamen de Moensche schutters alle jaren met trommel en fluit naar Heestert, om aldaar op den 15 Augustus de processie ter eere van O.-L.-Vrouw te vereeren.
Even buiten deze poort ziet men een' fraaijen tuin in den Engelschen smaak aangelegd, en die thans ook voor een gemeene wandeling strekt: men noemt denzelven le Jardin de l'Arquebuse; bij ons zou men het de Schutters Doelen noemen.
Men zag zwaar gewapenden met groote schilden, lansen en dolken ; bijl- en zwaardvechters met kleine schilden en korte knotsen; slingeraars, en schutters, die verreweg de meerderheid van het leger uitmaakten, wier ongespannen bogen de hoogte van een mensch bereikten.
Geregeld worden de berichten in de afgebrande woning te Delfshaven neergelegd en velen van het in Schiedam gelegerde, vreemde krijgsvolk worden tot hun plannen overgehaald. Hoewel de burgers, zoowel als de schutters, zorgvuldig buiten het komplot gehouden worden, lekt er toch iets van uit en daarom besluit men, niet langer te dralen en op den avond van St.
Alles ging naar wensch, totdat de Kerels de gracht van den burcht zouden naderen. Dan vertoonden zich eensklaps vele hoofden boven den hoogen muur; de boogpezen klonken en de pijlen snorden door de lucht, terwijl een schaterende spotlach binnen den burcht hergalmde. "Vooruit, vooruit de ladders!" kreet Burchard. "Schutters, mikt daar boven de poort.
Mijnheer Valepaiële, die bij Robert d'Artois stond, de voortgang der schutters ziende, riep: "Seneschalk, die slechte voetknechten zullen zoveel doen dat zij alleen de eer des gevechts zullen halen. Indien zij de vijand uiteendrijven, wat komen wij, ridders, hier dan doen? Dit is schande, wij staan hier alsof wij niet dorsten strijden." "Montjoie St.-Denis!" schreeuwde Robert. "Vooruit Konstabel!
De gevangene, van wien ik spreek, is een betere buit; een vroolijke monnik, die naar zijn liefje reed, zooals ik uit zijn prachtig paardentuig en zijn kleeding opmaak. Daar komt de waardige prelaat aan, zoo trotsch als een pauw." En tusschen twee schutters in, werd onze oude kennis, de Prior van Jorvaulx, voor den troon van den aanvoerder der schutters gebracht.
Alras vertoonde zich nu een vendel schutters, 'twelk de noodige ruimte op het Binnenhof maakte voor den optocht, die volgde. De trein werd geopend door twee hellebaardiers, die den Schout en Burgemeesteren begeleidden; op dezen volgden de Procureur-Generaal, de Raadpensionaris en de Leden van den Provincialen Hove.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek