United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het hospitaal was een gewezen kazerne, heerlijk schoon gelegen in een landschap, dat was, volgens een schrijfster, als een Hof van Eden, maar verkeerde in een onbeschrijfelijken staat van vervuiling en ellende. Met de grootste zorgeloosheid had men gewonden naast choleralijders gelegd, en de zieken lagen er als het ware opgepropt.
Maar nu ráákte m'n verhaaltje 'n "question brûlante", waarvan maatschappelijke menschen de oplossing zoeken, terwijl ik, als schrijfster, juist 't conflict wilde; en al wie maar de gelegenheid wachtte, zich eens uit te spreken, heeft mijn "Go" als bewijs of aanvalspunt voor z'n stelling genomen. Zoo professor Blok; zoo Annie Sillevis.
Zoo schijnt ons dan slechts betrekkelijk weinig te wenschen over gebleven, en toch is dat weinige wel zóó luttel als het schijnt? Een wèinig meer rustige aandacht bij de schrijfster, en des lezers genieten van het essentieele wordt niet meer zoo vaak door het bijkomstige verlet.
Hier beeldde Mevr. Holst Rousseau uit zich-zelf: de schrijfster van De Vrouw in het Woud, vóór zij "de Vrouw in het Woud" werd, maar reeds alles in zich had, dat 't haar zou doen worden.
De gedempte vesten hebben hier een uitgestrekt bouwterrein geopend, waar een nieuwe stadsaanleg is begonnen, met ruime, breede straten. Hier verrijst op de plek, waar de hoofdstraat van de stad naar het Badhuis zich met den weg naar Middelburg vereenigt, op het Elizabeth Wolffsplein een fontein, ter eere dezer schrijfster en harer vriendin gesticht. Elizabeth Wolff was te Vlissingen geboren.
En toen opeens werd 't me zoo helder: dat ik de schrijfster van die brieven had liefgehad.... al lang.... al zoo lang.... O, is dat waar?.... Ja! dat ik haar, haar-alleen, en al lang had liefgehad.... Lieveling.... lieveling.... geloof je me? Ja.... ja.... ik kan niet anders, dan je gelooven.... Max. En dat ik zocht naar de geest, die die brieven schreef, dat weet 'k nu.
Ik stel warm belang in deze hoogstaande, moedige vrouw, die zoo ten volle mijne sympathie heeft. Men zie de toelichting op bladz. 16 door de schrijfster zelve gegeven. 18 Augustus 1899. Dank, innig dank voor je heerlijk langen brief, voor je lieve, hartelijke woorden, die mij het hart verwarmen en verkwikken! Zal ik bij nadere kennismaking je niet tegenvallen?
En hij geloofde al evenzeer demonstreerbaar, dat er subjectieve waarheid in het werk was, die het niet verder dan het lager bewustzijn heeft gebracht, òndoorlichte subjectieve waarheid dus, en van een soort, die niet kòn doorlicht, verpuurd, vernoodwendigd worden door het lyrisch scheppend vermogen, terwijl de waarlijk epische kracht, daartoe benoodigd, niet of in niet voldoende mate in deze schrijfster aanwezig is.
Freule Lohman laat zich met dit vlot geschreven boek ook eens als schrijfster voor jonge meisjes kennen. En 't is haar gelukt. Zij heeft den toon te pakken, die in den smaak valt der vrouwelijke "aankomende" jeugd. De handeling heeft plaats in een Hollandsch provinciestadje en zeer raak is het leven op zoo 'n plaatsje getypeerd.
De schrijfster heeft vele jaren lang op de grenslinie der slavenstaten gewoond, en heeft veel gelegenheid tot waarnemingen gehad onder hen, die vroeger slaven waren. Zij zijn als dienstboden in hare familie geweest; en bij gebrek aan eene andere school om hen op te nemen, heeft zij hen veelal in een huishoudelijke school met hare kinderen onderwezen.
Woord Van De Dag