United States or Saudi Arabia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar "Sprotje" is louter verbeelding. De figuren leven zóó innig, nietwaar, dat ik u eerlijk moet zeggen, mij niet meer te kunnen voorstellen, dat zij niet werkelijk bestaan. En toch heeft de schrijfster ze geen van alle gekend.

Na wat wij vroeger hier schreven over haar boek »Een half jaar in Amerika«, zal ieder begrijpen, dat wij de beste verwachtingen koesteren omtrent dit nieuwe werk der begaafde schrijfster. Het proefvel doet aan die hoopvolle meening geen afbreuk. Men gaat het in Duitsch Zuidwest-Afrika probeeren met de teelt van een nieuw soort van schaap.

Dat ik door de uitgave van deze brieven geen onbescheidenheid bega, zal in de eerste plaats blijken uit verscheidene bladzijden daarvan, welke er op wijzen, dat het geheel in den geest is van de schrijfster wanneer hare denkbeelden het licht zien.

Op den steen leest men het bekende grafschrift: NU RUST NOG STIGT DIENS LUST ZIJN DIGT- EN VREUGD GESCHRIJF, WAS DEUGD MAAR 'T LIJF, EN 'T WAAR, HIER BLEEF 'T, HOE ZWAAR GOD HEEFT 'T OOK VIEL, DE ZIEL. Een gedenksteen aan den wand herinnert aan Mevrouw van Meerten Schilperoort, de bekende schrijfster van vele kinderwerkjes, overleden in 1853, door haar vereerders uit liefde geplaatst.

Oct. Een boek, dat mij onmiddellijk aan Phil's Amoureuze Perikelen deed denken. Ook hier, één verhaal uitgezonderd, een reeks van "liefdedrama's", ook hier, zoo ik mij niet vergis, een eersteling, en ook hier van een schrijfster. Maar er is tevens een stevig onderscheid, en wel een, dat zich reeds in de titels der werken toont.

Zij had zijn geheim geraden.... maar hij ook het háre.... zij was de Eva, de schrijfster der brieven.... en zij had hem lief.... Hij kon niets zeggen, niets doen; de aandoening klopte hem door het bloed, en hij vreesde door een enkel woord zijn gevoelens te verraden. Eerst moest die troep hier weg zijn, dan....

Enkhuizen heeft een oud bouwwerk, dat de «Drommedaris» genaamd wordt, en de keurige schrijfster Geertruida Carelsen vertelt in een lief verhaal van twee Enkhuizer minnenden, die samen de opperste verdieping beklommen, alwaar daarna de jonkman zijn aangebedene huldigde door dit eximproviso op den kalkwand te krassen: «Daar zie ik een ding, dat raar is: Lize op den «Drommedaris»!»

Onweerlegbaar aan te toonen, dat er eenige waarheid aanwezig was in de schrijfster, welke het Hooger Bewustzijn niet kon uiten, ten gevolge van dien invloed of eene der reeds vroeger genoemde oorzaken, is m.i. niet mogelijk.

't Gonsde en suisde in mijne ooren, maar boven dat alles uit klonken je woorden: "Kartini, wees flink, wees niet wankelmoedig!" "Toe, zegt u 't maar, wat zou u willen worden?" "O, ik weet 't wel, u wil schrijfster worden, maar daarvoor hoeft u niet opgeleid te worden? U kan het uit u zelf wel worden!"

Men bedenke bij het lezen van dezen in 1899 geschreven brief, dat de schrijfster destijds nog zeer jong was, en het haar blijkbaar onbekend was, dat in de Inlandsche maatschappij meer en meer de opvatting doordringt om zich slechts met één vrouw te verbinden, al is het recht blijven bestaan om met vier vrouwen gehuwd te sijn.