Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Maar toch, iets als weemoed overviel hem bij die gedachte; het was toch illuzie.... wel reeds lang gebroken en neêrgestort van haar voetstuk, maar waarvan hij nu ten laatste de scherven nog weg zou vagen.... Eensklaps hoorde hij Eline's schertsende stem op den corridor, en hij ging naar beneden, de achterkamer in, waar zij zijn moeder reeds omhelsde.
In een oogenblik stond hij boven op de bank, nam zijne lei, en begon daarmee zoo geweldig op zijn buurman los te timmeren, dat de scherven in het rond vlogen. Toen stak hij zijne handen weer in zijne zakken en liep de deur uit, naar huis. 't Was hem op school volstrekt niet bevallen, en 's middags had zijne moeder groote moeite, om hem er weer heen te krijgen.
Nog altoos met zijn zwaard in het rond schermende, zoodat alles wat hij bij ongeluk raakte, aan scherven of gedeukt op den grond viel, liep hij de deur uit. Enkele ridders, waaronder ook IJselstein, volgden hem. Waggelende begaf hij zich, onder het uiten van de leelijkste beleedigingen, naar de andere zijde van het kasteel, waar de bedienden verzameld waren.
In café's en restaurants spring ik, bij het naken van welken meerdere ook, als door een veer gedreven in kaarsrechte houding, niet lettende op vaatwerk, dat in scherven van mijn schokkend tafeltje valt of op buurlieden met wie ik in onzachte beroering geraak. Bij den scheerder spring ik het vlijmscherp mes verachtende omhoog.
Vóór haar, in scherven, lag het luchtige, glazen paleis harer teedere vizioenen en hersenschimmen, dat zij, zuil voor zuil, broos en luchtig had opgezet, schitterend en, hooger, steeds hooger, in fantastische, kristallen pracht, hooger, steeds hooger, tot het als met een apotheoze aan de wolken reikte.
Toen daar boven, plotseling, de donkere stem van den vader, als een schaduw over den zonnigen droom. Zóó was 't geluk van dien mooien dag aan scherven gevlogen.... Willem schaterde 't uit met de meisjes, en Anna schrok op uit haar gepeins. Zij streek met de hand over haar voorhoofd. Met een mijnwerker bij vader Jansen komen aanzetten!
Ik vind het heel verdrietig dat je je nog zoo weinig weet te gedragen," zei mevrouw d'Ablong. Elsje stond op, waarbij eenige scherven van haar jurk afvielen op den grond. Zij raapte ze snel op. "Ga nu terstond kind, en laat die dingen liggen." Met een bedroefd gezicht en met een haastigen, teleurgestelden blik naar den podding, dien ze nu in 't geheel niet zou proeven, ging Elsje de kamer uit.
De scherven vielen rinkelend naar beneden, en op 't zelfde oogenblik kwam de hoofdonderwijzer naar buiten, die Jantje bij zijn kraag pakte en hem in een hoek van de school zette, niet ver van de kachel. "Jij blijft om twaalf uur wachten, hoor baasje!" zei de meester. "Ik moet je dan eens vragen, hoeveel geld je wel in je spaarpot hebt. 't Is er nu te laat voor, want de school gaat aan."
Door nauwe zijgangen, waarin men de scherven van rotsblokken onder de voeten hoort kraken, komt men in den tweeden tunnel, evenwijdig aan den eersten loopende, die, evenals in de werkelijkheid, met den eersten halverwege een punt van samenkomst heeft.
De Javanen gaan blootsvoets: zij treden op splinters, doorns, scherven. Op den akker, bij het grassnijden, bij het bamboe hakken, hanteeren zij een kort zwaar mes: een onhandige beweging slaat een wond tot op het been toe. Zij werken in fabrieken: de gewoonte maakt hen onachtzaam tusschen machines. Misschien is de kwetsuur onbeteekenend geweest eerst.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek