Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 29 mei 2025


Doch de Matabele bleef staan, en toen het monster een schel gefluit liet hooren, riep hij: »Kom maar, Eliëzer; het is het groote beest van den witmensch , dat daar voorbij holt hebt gij zijn geschreeuw niet gehoord?" Blanke. Eliëzer kroop nu van achter den doornstruik weg, want het zwarte monster verdween even snel als het gekomen was, en het schel gefluit was verstomd.

Hij is een consul van een of ander land te Luxor en noodigt rijke vreemdelingen op een arabischen maaltijd. Bij het dessert klinkt de schel aan de poort, en de bedienden doen de mededeeling, dat er inboorlingen zijn, die merkwaardige oudheden aanbrengen, pas dien dag gevonden.

In de afbeelding, welke ik den lezer aanbiede, beteekent de letter A, het blad van boven; de letter B, het blad naar beneden; de letter C, de bast der vrucht, eer dezelve ryp is; de letter D, de rype schel, het vleesch vertoonende; de letter E, het zwart zaad, door een gedeelte van het vleesch overdekt.

Deluws deur nog in lang niet open, en zag zich de heer Bruis genoodzaakt nogmaals aan de schel te trekken. De schel ging deugdelijk over: en gaf blijken van een zeer helklinkende specie te zijn; maar de heer Bruis merkte geen enkel geluid binnen de woning van zijn vriend, dat zijn gelui beantwoordde.

Ik hoorde de schel van den Notaris klingelen, den Klerk de trappen ophollen en kort daarop weder beneden komen, om dengenen, wiens audiëntie was afgeloopen, uitgeleide te doen, en een nieuwen bezoeker op te roepen. Werkelijk werd de deur van het vertrek geopend en de stem van den Klerk noodigde Kneel Poppes uit, hem te volgen.

Deeze, aan wien men niets te eeten gaf, door den honger gedrongen, maakte zulk een schel geschreeuw, dat hy door zyn makker gehoord wierd, die te rug kwam, en ziende de banane in de kooy, daar binnen ging, en op nieuw van zyne vryheid beroofd wierd.

Ik hoop dat gij het altijd onthouden zult." De schel van het diner maakte een einde aan het gesprek. Twee dagen later namen Alfred en Augustine St. Clare afscheid van elkander; daarna begon Eva, die door het gezelschap van haar neefje tot inspanningen boven hare krachten was aangespoord, snel te vervallen. St.

Clare stond op en wandelde peinzend onder de veranda op en neer, naar het scheen alles vergetende, behalve zijne eigene gedachten. Zoozeer was hij daarin verdiept, dat Tom hem tweemaal moest herinneren dat de schel voor het theedrinken geluid was, eer hij gehoor kreeg. Onder het theedrinken was St.

»Ah, zóó! laat me even door, ik zal dan zelf wel iemand opzoeken;" maar de Frontin effronté bleef den toegang barricadeeren en vroeg alleen: »of de heeren misschien van de gasten waren, die verwacht werden?" »Wij zijn van de gasten die bediend willen zijn!" hernam Frits, die de schel van de huisdeur in 't oog had gekregen en nu dapper luidde. Dit werkte.

Zij was thans opgestaan en waggelde in al haar dikte naar de schel toe. "Dien heb ik aan het station gelaten. Mag hij even gehaald worden?" Met de hand aan het schelkoord, keerde Miss Wells zich toornig om. "Nog gehaald worden, van avond? Neen hoor, daar kan niets van komen; wij houden hier geen hotel! Knechten of dienstmeisjes hebben wij ook niet, want wij doen alles zelf. Alles; begrepen?

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek