United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !
En zich toen tot den Tripolitaan, die hem met verbeten woede aanstaarde, wendende: "Ik ben Piet Bathory, dien gij hebt pogen te vermoorden in de straten van Ragusa! Ik ben de verloofde van Sava, de dochter van graaf Mathias Sandorf, die gij vijftien jaren geleden van het kasteel te Artenak hebt doen ontvoeren!"
En als Piet eens geweten had, dat Sava de dochter van graaf Sandorf was, zou hij er dan niet in geslaagd zijn, haar aan de gewelddadigheden van Sarcany en Silas Toronthal te ontrukken? Dat was meer dan waarschijnlijk, dat moet erkend worden. Waar was Sava thans? Die vraag beheerschte bij dokter Antekirrt alles. O, voorzeker in de macht van Sarcany!
Dat werd hun toegestaan, en weldra hadden zij de kamer bereikt, die door Sava bewoond was geweest. Dat was eene ware gevangeniscel. Hoe veel uren had het rampzalige jonge meisje daar in dat vertrek ten prooi aan de diepste wanhoop, zonder dat zij op hulp en verlossing kon rekenen, doorgebracht?
Silas Toronthal bleef bij het denkbeeld volharden, dat zijn stilzwijgen zijne tegenstanders nopen moest, om hem te ontzien. Hij gaf dan ook geen antwoord. "Waar is Sava?" herhaalde dokter Antekirrt. Niets, geen woord! Dat zwijgen was tergend, was uitdagend. Piet Bathory stond te knarsetanden van woede. "Waar is Sava?" herhaalde de dokter, die ditmaal zijn geduld begon te verliezen.
Sava was het kind, hetwelk van het kasteel van Artenak opgelicht was! Dat was onwraakbaar duidelijk. Sava was de dochter van graaf Mathias Sandorf! Wat er in dat oogenblik in het hart van dien vader omging, zullen de lezers wel beseffen.
In dat komfoor bewogen zich eenige overblijfselen van papieren, die door de vlam verbrand, maar niet volkomen verteerd waren. Zou Sava geschreven hebben? Dat was niet geheel en al onwaarschijnlijk. Zou zij, door dat plotselinge vertrek overvallen, er toe besloten hebben dien brief, vóórdat zij Tetuan verliet, te verbranden?
Gij weet welke belangen met dat meisje op het spel staan." "Gedurende mijne afwezigheid staat het huis onder opzicht eener oude jodin, die het jonge meisje geen oogenblik zal verlaten. Op die vrouw kan ik volkomen vertrouwen." "Is dat zeker?" "Alsof Sava in eene gevangenis zat, waarin niemand kan binnendringen dan gij. Daarenboven..." "Ga voort... Ga dan toch voort... Ik brand van ongeduld.
"En om haar ... ook te beminnen ... haar ... Piet, gij weet wel ... gij herinnert u toch nog?" "Haar?..." riep Piet Bathory ten hoogste verwonderd uit. "Haar?..." "Ja, haar!..." "Wie haar? Moeder, spreek. Wie haar? Spreek dan toch, wat ik u bidden mag." "Zij!... Sava!..." "Sava Toronthal?..." riep dokter Antekirrt op zijne beurt ten hoogste verbaasd uit.
Wat wildet gij mij zeggen, Maria?" "Zou Piet geheel getroost wezen, wanneer hij alleen zijne moeder weer gevonden had?..." "Mij dunkt van neen." "Waarom niet, Luigi? Mij dunkt, dat hem dat al zeer gelukkig moest maken." "Omdat het niet mogelijk is, Maria, dat Sava Toronthal ooit zijne vrouw wordt." "Luigi," antwoordde Maria, "wat den mensch onmogelijk toeschijnt, is dat onmogelijk voor God?"
Het was het woord: "Piet" niet, dat aan hare lippen ontgleden was, maar het woord: "Sava." Hoe kwam die naam in deze oogenblikken haar te ontvallen? De lezer zal bevroeden, wat Piet Bathory toen moest ondervinden. En wie zou kunnen beschrijven, wat bij die onverwachte oproeping van den naam van Sava Toronthal in de ziel van dokter Antekirrt omging?
Woord Van De Dag