Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Veertig minuten later, dicht bij Sandvliet, ontmoeten zij een boot vol Italiaansche muzikanten met violen, mandolines, fluiten en harpen, en versierd als voor een feest. Zij zijn vroeg in den morgen voor dien avond aangenomen door Achille, die nog altijd kajuitsjongen is. Allen zijn heel lustig en zingen een vroolijken Toskaanschen minnezang.
Een oogenblik later waggelt Martin Corker, de bootsman, over het glibberige dek naar den commandant toe en fluistert schor: "Schip vooruit!" "Hoe weet ge dat? dat zoudt ge immers onmogelijk vannacht kunnen zien." "Lichten!" "O, de lichten van Sandvliet." "Neen, schepen! pistolen haakbussen. Ik zag hun geweren flikkeren, drie streken aan lij in het slecht water onder de kust van Beveland!"
"Neen," antwoordt Hermoine, "zij zijn allen naar Holland gegaan. Bovendien heb ik acht gewapende lakeien in huis en in de stallen nog vier als geleide bij de galei, dan ligt er garnizoen in Lillo, en een halve compagnie te Sandvliet, ginds vlak om den hoek." Haar blanke arm maakt een bevallige beweging in de aangeduide richting. "Ik ben hier voor iedereen veilig, behalve voor u, mijn Guido."
Vijf minuten later zijn zij in de open rivier, en ofschoon zij het tij tegen hebben, zijn zij toch op weg naar Sandvliet en gaat hij de veiligheid tegemoet. Zij passeeren ongemoeid aan de overzijde de stad, hoewel Guy de lichten van verschillende wacht- en patrouille-booten kan zien tusschen de schepen langs den oever.
"Zal ik het goed voor Uwe Genade in de Citadel laten bezorgen?" vraagt de volijverige bediende. "Neen, ik zal het zelf meenemen. Het weer is zoo prachtig, dat Dona Hermoine en ik nu reeds voor den zomer onzen intrek hebben genomen in het landhuis te Sandvliet. Doch snel wat, jonge man, de staatsbarge wacht." Deze woorden verjagen alle gedachten aan Alva's schat uit Guy's hoofd.
"Wel, wij zetten hierheen koers," antwoordde hij. "De storm was toen nog niet zoo hevig, anders hadden wij het zeker niet gedaan. Wij zagen een dijk doorbreken aan deze zijde van het Sandvliet, en wij wilden de bezittingen van de boeren in bewaring nemen, om ze hun terug te geven, als zij in het leven mochten terugkeeren.
Waarop Corker een langgerekt gefluit doet hooren en mompelt: "Groote God!" en met een doodelijk ontsteld gelaat luistert, als Guy hem nog eenige orders geeft: "Neem de grootste sloep, bewaak den dijk tusschen het huis en Sandvliet, om de troepen tegen te houden, die bij een mogelijk alarm zouden kunnen aanrukken. De beide andere sloepen zullen de andere zijden van het huis bewaken."
Maar gij moet het er uit laten halen. Gij zijt beter voor dat werk geschikt dan ik." En dat is ook zoo, want Bodé Volckers is met hart en ziel bij het werk, terwijl Guy's gedachten meer in Sandvliet zijn, bij Alva's dochter.
"Doet uw best, jongens," roept de Engelschman opgewekt; "ik geef u een vat wijn, als wij te Sandvliet zijn."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek