United States or Dominican Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
Indien "meyster HEINRIC" begonnen ware met minneliederen te dichten, vervolgens de hand geslagen had aan een ridderroman waarvan de minne schering en inslag is, en daarna, ouder en ernstiger geworden, getracht had door middel van een heiligenleven goed te maken wat hij misdreven had met het dichten dier wereldsche poëzie dan zou hij gedaan hebben, wat na hem door tal van andere Nederlandsche dichters gedaan is.
Zelfstandige parodie van den ridderroman vinden wij ten slotte niet het minst in den proloog, die juist om die reden zoo uitnemend strookt met het gansche gedicht. Wie den proloog van den Reinaert leest na die van Walewein en van Floris en Blancefloer, zal in gelijke woorden, wendingen en rijmklanken meer dan eens de parodie opmerken .
De Limborch en de Flandrijs zijn ridderromans; HEYN VAN AKEN, dichter van den Limborch, toont ook elders sympathie voor het ridderwezen; de Slag van Woeringen is half ridderroman half kroniek, de dichter van dat werk, JAN VAN HEELU, zal wel tot het gevolg van JAN I, hertog van Brabant, behoord hebben; de edelman LODEWIJK VAN VELTHEM zet wel MAERLANT'S Spieghel Historiael voort, doch is tevens de samensteller van de Lancelot-compilatie.
Een staande uitdrukking in de ridderroman is dan ook deze: »en daar zijn eigendom zo groot was, nam hij een vrouw om bij haar een erfgenaam te verwekken". De Kerk zelf erkende vier gronden om te trouwen: »om kinderen te verwekken, om ontucht te voorkomen, om elkaar met raad en daad te steunen en ten slotte om een verzoening te weeg te brengen, als wanneer de groten op aarde dikwels hun dochters aan hun ergste vijanden uithuweliken om vrede met hen te sluiten.
Wat HEYN VAN AKEN voor de Limburgers had gedaan, werd in het eerste kwart der 14de eeuw door een onbekend auteur voor de Vlamingen verricht met de bewerking van den ridderroman Flandrijs.
Men kan dan ook bijna zeker zeggen, dat hij zijne stof ontleend heeft aan een Franschen of Anglo-Franschen ridderroman, die voor ons verloren is gegaan.
Maar het waren toch voortdurend de Rijnlanden die de meest echt-Franse en de meest elegante ridderlikheid opleverden: de klassieke ridderroman in de »Tristan en Isolde" van Gottfried van Straatsburg, fijne ridderlike verhaaltjes in de »Mären" van Konrad von Würzburg die te Straatsburg en Bazel werkte.
Door mij is tevens geraadpleegd het werk van L. G. Visscher . Men begrijpt, dat door mij het werk van Visscher reeds hierom wordt gewaardeerd, omdat deze ervoor heeft gewaakt, dat de "Ferguut" voor mij de mooiste ridderroman uit den Fabelkring van de Ronde Tafel is blijven leven in veler belangstelling.
Terwijl het mechanisme van het staatsbestuur en de staatshuishouding in werkelijkheid reeds gecompliceerde vormen had aangenomen, projecteert zich het staatsbeleid in den geest des volks in enkele vaste, eenvoudige figuren. De politieke voorstellingen, waarin men leeft, zijn die van het volkslied en den ridderroman.
Juist gelijk de heldenpoëzij de amazones, de »schildmaagden" bewondert, omdat zij zich werkelik boven hun geslacht hebben weten te verheffen en de mannen gelijk geworden zijn, zo ook nog de Camilla van Virgilius terwijl daarentegen de ridderroman de gedachten meer in 't bizonder vestigt op de naakte jonkvrouwelike huid onder de maliënkolder en er de nadruk op legt hoe Camilla niettegenstaande alles vrouw is gebleven, schoon en beminnelik: overdag duldde zij geen vrouw in haar nabijheid, maar 's nachts kwam geen man haar maagdelik vertrek binnen.
Woord Van De Dag