Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 oktober 2025
Wouter vroeg weer aan z'n begeleider, of er dan van hunnentwege volstrekt niets aan de zaak te doen zou wezen? M'n arm kind! En... m'n boezelaar! Als ik dan in-godsnaam maar m'n boezelaar weerom had! Deze uitroep rymde vry-wel op den loop van Wouter's gedachten. Drie skelling en 'n oortje! Weer rekende Wouter z'n Mentor voor, dat dit nog geen vollen gulden bedroeg.
Koele hoofden, die niets anders dan het feitelijk aanwezige overwegen, die bij uitnemende scherpheid van oordeel zekere stekeligheid voegen soms voor vernuft versleten! zullen in een woordenstrijd altijd de zege behalen. Of Van Reelant reeds op de overwinning rekende hij wachtte althans niet naar het antwoord van André.
De maand Augustus beloofde veel goeds, alle planten stonden zoo voordeelig mogelijk en hij zeide dikwijls tot zijn zoons, terwijl hij vergenoegd de handen wreef: Alles staat prachtig. En bij zichzelf rekende hij reeds uit, hoeveel de bloemen hem zouden opbrengen. Er was hard gewerkt om het zoover te brengen; wij hadden geen uur vrijaf gehad en zelfs Zondags was ons geen rust gegund.
"'t Is waarachtig 'n beroerde zaak," rekende Pieter: "ééns in 't jaar, op koninginnefeest, wordt de vlag geheschen. Dat duurt nog wel 'n maand".... "Misschien wordt 'r gauw iemand begraven," hoopte Amélie. "God geve 't" , sprak de heer Zwaluw geheel down: "we zijn als vlinders bij de lamp we hebben onze vlerken geschroeid.... 't Is leelijk, heel leelijk. Zal 'k de acetyleen uit doen?"
't Spreekt alweer vanzelf, dat onze Wouter allerfatsoenlykst had staan toeluisteren. Na 't vertrek van m'nheer Pompile verdiepte hy zich op-nieuw in z'n optellingen. Och, hy wou zoo heel graag z'n naast-byliggend plicht je doen. Was 't zyn schuld dat-i zich zeer onbekwaam voelde, en telkens rekende: drie en acht is vier-en-twintig, of wat anders?
Verder was er een splinternieuw hemd in, een paar oude schoenen van mijn vader en wat mij meer verheugde dan de heele rest, twintig realen, ingepakt in een stukje linnen. Dat waren mijn bezittingen. Gij ziet hoe meester Nicolaas, de barbier, rekende op mijn gewikstheid, daar hij mij met zoo weinig liet vertrekken.
In antwoord op Waleweins verzoek om eenige dagen huisvesting, gaf de slotheer hem ten antwoord, dat hij het zich tot eene eer rekende, zulk een edel ridder zijn gast te mogen noemen en dat zijne woning te allen tijde en voor zoolang hij dit wenschte, voor hem open stond.
Inderdaad, wel zijn de omstandigheden veranderd bij vroeger, toen een ieder het zich tot eene eer rekende, in mijn huis te worden ontvangen, waar ik steeds open tafel hield, en waar de zalen weergalmden van blijde stemmen en vroolijk gelach. Kwade lastertongen hebben het hunne gedaan, om mij ten val te brengen, ook mijne eigen goedgeloovigheid en te groote mildheid zijn daaraan schuld.
De geheele patrouille van af Bataviabivak eischte ± 7000 rantsoenen. Ik rekende ook met de mogelijkheid dat ik de groote motorboot zou kunnen krijgen, maakte dus verschillende schema's. Eén onderofficier; na vertrek van Canobivak geen. Eén verpleger, eveneens slechts tot Canobivak.
Dienzelfden avond hield Weldon-Institute hare wekelijksche vergadering en men rekende er op, dat de voorzitter Uncle Prudent en de secretaris Phil Evans tegenwoordig zouden zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek