Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Deze redekaveling mishaagt mij zeer, en ik verzoek Mijnheer de Konstabel zich niet meer in dier voege uit te laten. Hij beware zijn degen zuiver, dit zullen wij ook doen: immers kunnen de daden onzer soldeniers ons niet ten schande worden. Laat ons derhalve dit spijtig gesprek eindigen, en dat een ieder zijn plicht doe."
Natuurlijk was, toen de onder-officiers te zamen bij eene tafel hadden plaats genomen, het eerste onderwerp hunner redekaveling de wonderlijke zinnelooze, die daar juist was weggegaan. De sergeant legde hun uit, wat hij over dezen man had vernomen.
Ik heb gezien, ik heb getast, ik heb ze aangedaan. Tegen dit vermag niets, wat in opvatting of redekaveling over mogelijk- of onmogelijkheden bestaat. Ik ben er geweest, ik heb gezien, zei Kolumbus, en die hem belachen hadden, verstomden. Ik zeg u het zelfde, mijne Lezers, en geve u een korte beschrijving der reis die ik afgelegd heb.
Men hoorde hier en daar een gezang, dat soms door het klinken der hanapsen werd opgevolgd en waarvan vele stemmen het slotvers juichend herhaalden; in andere tenten was het een verwarde redekaveling, uit dewelke men bij de roep "Vlaanderen de Leeuw!" verstaan kon, dat de sprekenden elkander tot onversaagdheid aanporden en de ontheffing hunner zielen elkander in ruwe en losse woorden mededeelden.
Wat haar moed betrof, een kalkoensche haan van middelbare grootte kon haar op de vlucht jagen, als hij maar eens kokkelde, en een huishond van de gewone soort kon haar oogenblikkelijk tot onderwerping brengen, alleen door zijne tanden te laten zien. Haar echtgenoot en hare kinderen waren hare geheele wereld, en deze beheerschte zij meer door verzoek en overreding, dan door bevel of redekaveling.
Reeds hadden zij het voorwerp hunner rustige redekaveling dikwijls veranderd, wanneer Diederik de Vos, die als boezemvriend van Robrecht in het huis van de Graaf geherbergd was, in de zaal kwam en bij het gezelschap naderde. Hij bleef zonder spreken staan, en bezag beurtelings de oude Graaf en zijn twee zonen. Er was op zijn gelaat een diepe smart en innig medelijden geprent.
Wanneer Adolf al de liefdewoorden, die zolang in zijn boezem hadden besloten gelegen, voor zijn aangebeden Machteld had uitgestort, sprak hij ook met broederlijke tederheid tot zijn zuster. Er ontstond onder hen een kalme redekaveling, die hen verwonderlijk vrolijk en verheugd maakte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek