Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 mei 2025


Bij de begrafenis van kleine Marius had Mevrouw Gottwald den wensch uitgesproken, dat Abraham vlak achter de kist, naast den predikant zou loopen, hij was de beste vriend van kleine Marius; en hij had immers in 't geheel geen familie. Maar de rector had er zich tegen verzet. Abraham mocht alleen in den stoet met zijn kamaraden meegaan; en hij moest nog blij toe zijn, dat hij dat mocht.

Zoo hoog had hij nog nooit gezeten; en intusschen ging de rector voort te verklaren hoe de school een voorbereiding voor het leven, en vooral een vorming tot zedelijkheid was.

Maar hebt u wel gelijk als u zegt, dat u niets meer voor uw zoon kunt doen, als u vindt, dat de school in een of ander opzicht verkeerd doet? Iedere opmerking......" "Ach, lieve Mijnheer de rector, hoe kunt u mij toch op dit punt tegenspreken.

Aan Zijne Excellentie den Heer Rector van de Keizerlijke Kazansche Universiteit, den werkelijken stadsraad Iwan Michaïlowitsch Simonoff. Van den voor eigen rekening levenden student van den 2den cursus der rechtsgeleerde faculteit, graaf Leo Nikolajewitsch Tolstoi. Verzoekschrift.

"Ik zal jelui leeren zoo'n lawaai en zoo'n woest spektakel te maken! Wat is dat hier? Wie heeft er meê gedaan? Dit moet eens voorbeeldig gestraft worden! Jij Broch, deedt zeker niet meê?" "Welneen," antwoordde No. 1 met een onschuldigen glimlach. "Maar Marius! Marius, jij deedt meê," riep de rector bitter, want kleine Marius was zijn lieveling; "hoe kwam je daar toch bij? op Abraham's rug?

Er was geen hoofdvorm, geen bijvorm, geen onregelmatigheid, en geen regel, geen uitzondering in het uiterste plooitje van Madvigs wijden geplooiden omslag verborgen, als je maar bij kleine Marius kwam, hij wist het allemaal. Van den eersten dag af, dat de rector hen "mensa" liet verbuigen, had Marius zich onderscheiden.

De rector hoopte, dat deze vier specimina de school eer zouden aandoen, maar vóór alles wilde hij hun smeeken den kinderzin en het kinderlijk geloof te bewaren, die zij van de school meêbrachten. Dan ontwikkelde hij het begrip "school" en koos daarvoor als uitgangspunt de oorspronkelijke beteekenis van het woord.

Onze zegsman, rector van een school in een groote industrieele stad van Duitschland, woonde buiten de poort op een niet geheel veilige plaats, en achtte het daarom noodig, zich een flinken Hond aan te schaffen, tot bescherming van zijn gezin en tot bewaking van zijn huis.

Abraham aan 't hoofd van de tafel, met zijn vader aan de rechterhand en den proost aan de linker; verder alleen oudere heeren en Hans Egede Broch, die als Abraham's beste vriend was uitgenoodigd. 't Waren de rector en de meeste van Abraham's leeraren; de ambtman en de burgemeester, de andere ambtenaren en de doktoren uit de stad, een twintigtal uitverkoren vrienden en collega's van den professor.

De leden van dit college worden voor een jaar benoemd. De eerste magistraat der republiek, de Rector, voerde aanvankelijk den titel van Prior, daarna dien van Graaf. Vroeger bleef de Rector een jaar in functie, maar na de poging van Damiano Judas om zich in het gezag te handhaven, werd die termijn ingekort en werd de Rector voor een maand benoemd; hij moest gedurende dien tijd het paleis bewonen.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek