Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
De vloek van 't staal is thands in 't hout gelegen. De pijl rust werkingloos. Het wapen heeft geen doel; 't Treft wat naastby is, en 't treft blindlings, by gevoel. De naaste is vijand, is gevaarlijkst, moet voorkomen: De laatste-alleen bestaat; al 't oovrig bloed moet stroomen: Men vecht voor zelfbehoud, geen Vorst- noch outerhoon. Dus woedt, dus raast men in bedwelming.
Zijnen hoed dieper op het hoofd geplaatst hebbende, sprong hij in woede tot bij de tafel, waarop de Stooter lag, en borst als een dolle leeuw tegen zijne vijanden uit: "Boosaardigen! Wat raast gij van bloed? Ziet gij niet, dat dit stuk geld van eene slechte stof is, en dat het rood schijnt gelijk alle andere Stooters? Maar, neen, de lust tot kwaad verblindt u.
"Maar stel eens, dat de boer den Opossum op heeterdaad betrapt heeft, en uit ergernis het arme dier op schoppen tracteert. In 't volle besef van zijn ongeschiktheid om weerstand te bieden rolt het zich als een bal ineen. Hoe meer de boer raast, des te minder laat het dier iets blijken van de pijn die het voelt.
In Anjou raast de zwarte graaf Foulques als een wild beest, in Normandië staan de boeren in hun wanhoop tegen hun onderdrukkers op, maar worden weer ten ondergebracht, met een wreedheid, wier bizonderheden de kronieken koelbloedig uitvoerig vermelden, te Brugge vermoorden de samengezworen baronnen de »goede" graaf Karel midden in de kerk en gebruiken daarna deze laatste als vesting tegen de Koning en de burgers.
Dus is de Zeeuw; wanneer gevaren Voor vrijheid zwieren op de kust, Weet zijne moed van geen bedaren, Noch zijne leeuw van logge rust. Wee hem, die dezen leeuw verschrikken, Of temmen wil, of wil verstrikken, Hij schuimbekt, raast en kent geen reên! Nog een andere karaktertrek der delta-bewoners staat met hun reeds genoemde eigenschappen in verband.
"Gij raast, De Bracy," zei Fitzurse; "het kan niet zijn!" "Het is toch eene zekere waarheid," hernam De Bracy; "ik ben zijn gevangene geweest en heb met hem gesproken." "Met Richard Plantagenet, zegt gij?" vervolgde Fitzurse. "Met Richard Plantagenet," hervatte De Bracy, "met Richard Leeuwenhart, met Richard van Engeland!"
Zie WORP VAN THABOR, IV 38, 97; Charterb. 399, 593. Zóó is de Fries. Wanneer gevaren Der Vrijheid zweven, om zijn kust, Dan weet zijn moed van geen bedaren, Noch zijne Leeuw van logge rust. Wee hem! die dezen Leeuw verschrikken Of wil betemmen of verblikken, Hij schuimbekt, raast en kent geen reên! O. Z. VAN HAREN, de Geuzen, 15e zang. Oorzaken van het verlies der onafhankelijkheid.
Hij gebruikt nooit onbetamelijke worden, althans geen woorden, die uwe vrouw of dochter kan verstaan. Ongetwijfeld raast en tiert de kerel in zijn slaap, en vloekt hij in zijn eigen taal; somwijlen betrap ik hem op zulke aanvallen van drift; maar die heiden is zoo slim, dat zelfs in zijne hevigste aanvallen van woede, iemand die hem niet kent, zou meenen dat hij een kind in slaap zong.
Bij Virgilius raast Dido dan als een furie of een Bacchante in het paleis en de stad rond en giet in lange tirades haar klachten over de verrader uit, haar verwijten, haar woede en haar vloek: zij wenst zijn dood en verzekert dat zij als een zwarte furie om zijn lijkstoet zal fladderen.
Door haar wijze van vliegen gelijkt de Getande Duif op de overige Duiven; zij maakt hierbij echter zooveel gedruisch, dat men het opvliegen op eenigen afstand kan hooren hetgeen onder de inboorlingen aanleiding gegeven heeft tot het spreekwoord: "hij raast als de Manoemea". Volgens de berichten van de inboorlingen wordt het nest op den bodem gebouwd, broeden de beide ouders om beurten en doen dit met zooveel ijver, dat zij gedurende dit bedrijf met de hand gegrepen kunnen worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek