Bijgewerkt: 12 september 2025

Dit ongure dier had zich waarschijnlijk op zijn post aan het dressoir verveeld en verkozen een wandeling op zijn eigen houtje te doen.

Lodewijk, die recht als een schipper uitgedost en met een kort pijpje in den mond aan het roer post hield, scheen zich weinig over onze tegenwoordigheid te bekreunen en liet aan zijn vrienden de zorg over om ons de honneurs van zijn vaartuig te doen.

"Maar ik vergeet," vervolgde mijn vader, "dat UEd. mij niet zonder reden zoudt kunnen betichten mij te bemoeien met hetgeen mij niet aangaat. Schrijf dit toe aan mijn post van Hoofdschout, die mij in de noodzakelijkheid brengt van mij met eens andermans zaken te bemoeien."

In Wouter's tyd, en lang daarna nog, werd de zoogenaamde "fransche, duitsche en engelsche post" slechts twee keeren 's weeks uitgereikt. Binnenlandsche brieven niet meer dan eenmaal daags, en wel des-morgens.

Dag op post stond die, toen een berichtgever met de bulletins in een rijtuig wipte, een sprong van louter blijdschap maakte, bij het vernemen van het heugelijke nieuws! Een dier medegenomen bulletins werd aan de erfelijke oranjevrouw van den Zandhoek, juffrouw Vork, gegeven.

Bij het inkomen van Versailles doorsnuffelden de Commisen aan de barrière het rijtuig, doch ik behoefde mijne koffer niet te openen. Deze stad is 3 3/4 post van Rambouillet, en 2 1/4 post van Parijs.

Wij kwamen hier om 9 1/2 uur 's morgens aan. Tours is, langs den weg dien wij gekomen waren, 48 3/4 post van Bordeaux. De postwagen vertoeft 'er, om het middagmaal te houden, en ik voornemens zijnde, om hier een paar dagen te blijven, nam mijn intrek in het Hotèl d'Espagne, hetzelfde, waar de passagiers van den postwagen spijzigen.

"De reusachtige, door Ostaschkoff uit haar hol opgejaagde berin liet niet lang op zich wachten, en draafde, langs een der holle wegen die de woudvlakte kruisten, naar de ruimte waar de jagers stonden. Het toeval wilde dat deze holle weg uitkwam op dien, welke het dichtst gelegen was rechts van de plek waar Tolstoi op post stond, zoodat de graaf de nadering der berin niet kon opmerken. Mogelijk had het dier den jager, op wien het toesnelde, al vooraf geroken, althans het stormde eensklaps uit den tegenover liggenden hollen weg, verscheen onverwacht op de vlakte, op zeer korten afstand van Tolstoi, en draafde regelrecht op hem aan. Kalm legde de graaf aan, trok af, doch raakte het dier waarschijnlijk niet, want nog vóór de rook was weggetrokken, zag hij eene reusachtige, donkere massa voor zich, waarop hij bijna

Die God was niet onder ons vergeten, en hoe langer ik over alles nadacht, des te dieper vatte de overtuiging post in mijne ziel, dat de goden van mijn volk niets waren in vergelijking met den God der Hebreën.

"Och, al moesten wij dien jaren lang onderhouden, totdat hij eenen anderen goeden post heeft, wat beteekent dit in vergelijking van den smaad en de smart, welke ik onschuldige lieden heb aangedaan?" "Het is waar, Frederic. Wat gij zegt, komt uit een edel hart." "Ziehier mijn voornemen, substituut. Gij zult mij een bewijs van toegang tot de gevangenis geven.