Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


"Och, laat nu in 's-hemelsnaam mijn familie en je ouwe polonaise rusten bij zaken als deze. Wat anders de Lieders betreft, die konden best zei neef eens van 't oude Lydië in Klein-Azië afkomstig en van vorstelijken oorsprong zijn; maar van zulk een oudheid is dat niet eens meer na te sporen. Ik zeg Armelo, we zijn voor God en onze kinderen verplicht de handen aan 't werk te slaan."

"bieden een treffend schouwspel aan"; uwe courantiers kunnen er niet genoeg van zeggen; als gij wandelt, rijdt, harddraaft, kolft, biljart, bittert, en zelfs stookt op het ijs, waar zich alle standen aan hetzelfde vermaak overgeven, de hooggeborene in zijn polonaise en de watervoerder in zijn schippersbuis; als een akkoord van 't vereenigd gekras van duizend hollandsche en engelsche en friesche schaatsijzers de lucht vervult, terwijl de narretuigen rinkelen, en de zoetelaars met brandewijn van "negentig graden!" die pogen te overschreeuwen; als al de pracht van met bont gevoerde en gezoomde douillettes, pelzen en sjaals door de heldere winterzon beschenen wordt, en eene weelderige maatschappij haar grootsten rijkdom tegen de soberste karigheid der natuur schijnt te willen over zetten.

Hij had zijn zoogenaamd los en gemakkelijk reiskostuum aan, dat hem tot nog toe evenwel zeer ongemakkelijk was; want de polonaise, die zijne taille heerlijk deed uitkomen, deed ook menigen zweetdroppel, welke zich anders die moeite niet zou gegeven hebben, uit zijne poriën te voorschijn komen.

La polonaise et en valse," roept Davids, de dansmeester. "Hoor eens! daar begint de muziek. Gaat u niet eens kijken? Danst u niet?" vraagt Dankelaar, als hij eenige oogenblikken later alleen is gebleven met Dorus. "Ik dansen? U maakt toch zeker een grap. Ik dansen, met mijn figuur?" "Ah ja! pardon, u doet er zeker niet aan. Excuseer mij een oogenblik."

Het Germaansche en Romaansche Europa heeft immers de polonaise, de polka, de mazurka en meer andere zijner lievelingsdansen aan de Slawen ontleend, ofschoon het die op eene wijze uitvoert, die den Slawen zelven zeer weinig voldoet.

Zegt mij, hebt gij in uwe ruime zalen en prachtige steden een helderder uitzigt?" "Ik zou het lot van dien monnik in zijne enge cel begeerlijk kunnen vinden," zei Van Aartheim tot Torteltak. "Ik ook," zei deze; doch terwijl hij het oog sloeg op zijn fijne polonaise, dacht hij: "Maar toch die grove pij; het is al te erg."

»Mas-Aniëllo! ben je dol, Piet! die vent uit de comedie daar het oproer in Brussel door aangekomen is; als je zoo praat, zou men waarachtig denken dat er een streep door loopt; maar, komaan, daar halen ze den kiereboe al uit den stal; het wordt mijn tijd en de uwe ook, je moet je toch zeker kleeden?" »Mij verkleeden? Waartoe dat! Is mijne polonaise niet elegant?

Maar hij zei een paar maal dat 't wel gaan zou en boog haastig, 'n beetje schutterig en excuseerde zich, eigenlijk niet wetend waarvoor, en hij liep naar Marie van den Bosch, want hij hoorde de muziek van de polonaise.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek