Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Vermoord worden, daar hebben ze het land aan. Ik dacht dat de schipper van de Arla aan dysenterie gestorven was, toen ik zijn baantje vernam. Toen was het te laat. Ik had het contract geteekend." "Bovendien," zei mijnheer Jacobs, "d'r zijn er over 't algemeen veel te veel die bij ongeluk verdrinken. Dat lijkt niet pluis. Het is de schuld van het gouvernement.
De jonge koning en de jonge koningin waren gelukkig en hadden het goed. Hij trok dikwijls ter jacht, want dat was zijn groote vreugde, en zijne dieren moesten hem begeleiden. Nu was er in de nabijheid een bosch, daarvan heette het, dat het er niet recht pluis was, en wie er in kwam, kwam er niet gemakkelijk weêr uit.
Een sergeant riep om genade: »hij had negen wonden, hij was een brave kerel, hij verdiende die schande niet.« Toen hield de blazer eventjes op, zoodat hij zoetjes en zonder verlet neerzakte, en hij sprak tot den sergeant: »nu ga jij naar den koning en je zegt maar dat hij nog meer ruiterij kan sturen, dan zal ik ze allemaal in de lucht blazen.« Toen de koning die boodschap kreeg, zeide hij: »Laat hen gaan, 't is met hen niet pluis.«
Je bent een flauwerd, Huib, een rechte Jan Salie, ja, dat ben-je!" Bovendien was het aan den wal ook al niet pluis. De vrede met Spanje is tegen den zin van onzen Stadhouder Willem gesloten en sedert, is het tusschen hem en de voornaamste Heeren in Holland ook al geen botertje tot den boôm. Dat is harrewarren hier en harrewarren daar.
"Moeder! Engel! dat is uw werk," spreekt hij halfluide in vervoering, en Fik die naast zijn stoel te snorken lag, eensklaps bij de voorpooten vattende, springt hij op, en danst met zijn vriend de kamer door, zóó wild, dat Fik, die al tamelijk oud is, en zelfs in zijn jonge dagen niet dol veel van dansen hield, begint te pruttelen, en juffrouw Kamp eenige oogenblikken later om 't hoekje van de deur kijkt, en vraagt, of burgemeester om 't servies op 't kastje zal denken, en heengaat met een: "'t Is niet pluis in den bol!"
"Wilt gij uw licht aansteken, Mijnheer?" "Pardon, Mijnheer! ik wacht op mijne kaars en mijn sleutel: men zal ze mij zeker dadelijk brengen." "Ah zoo!" zeide de Heer: weg ging zijn hoofd; de deur ging dicht en ik stond weer in 't donker. Toen hoorde ik boven aan de trap zware rusie. "Dat is hier niet pluis," dacht ik, "hoe zal dat afloopen?" Eindelijk kwam de knecht beneden met licht.
De heer Bartlett, die Konstantinopel bezocht tijdens er de pest uitgebroken was, woonde bij een vriend te Pera. Op zekeren morgen lieten beiden hunne blikken uit het venster over de stad weiden. "Het is daarbeneden nog niet geheel pluis," zeide de vriend, en noemde te gelijk verscheidene van zijne konstantinopolitaansche kennissen op, die aan de pest gestorven waren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek