United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Musette liet zich op zijn Engelsch bedienen en moest bij iederen hap een nieuw couvert hebben; Mimi dronk van alle wijnsoorten uit alle glazen; Schaunard had een onleschbaren Sahara in zijn keel; Colline onderhield, terwijl hij zijn servet met zijn tanden doorbeet, een kruisvuur met zijn oogen en kneep in den poot van de tafel, dien hij voor de knie van Phémie hield.

Phémie keek snikkend Schaunard aan en kon niets anders uitbrengen dan de woorden: "O, mijn Alexander, mijn Alexander!" "Bij haar is het gevaar niet groot, dat ze de geschenken van Artaxerxes weigert," mompelde de wijsgeer Colline.

Wij zullen klaar zijn, niet waar dames?" "Natuurlijk!" riepen Mimi en Phémie tegelijk uit. Dadelijk gingen zij aan het werk en de eerstvolgende zestien uur gaven zij schaar en naald geen oogenblik rust. De volgende dag was de eerste Mei.

"Wat heeft hij toch?" riepen de bohémiens, over die taal verwonderd, uit. "Kijk maar," zeide Schaunard; "deze brief is van Phémie. Dat is haar onderteekening." Schaunard liet den brief van zijn vroegere maîtresse circuleeren. Deze begon met de woorden: "Mijn lief, dik beertje," "Dat lief, dik beertje ben ik," zeide de huisheer, die vergeefsche pogingen deed om op te staan.

"En ik," zeide Phémie Klad, die op den elastischen divan op en neer zat te springen, "ik wil graag parfait amour. Dat is goed voor je maag." Schaunard bracht met zijn neusklank eenige woorden voort, die Phémie op haar basis deden sidderen. "En," voegde Rodolphe eraan toe, "laten we niet vergeten, dat de baas zich beklaagt, dat we te weinig verteren." "Dat is zoo," zeide Colline.

Phémie, die nog nooit in het café geweest was, scheen in extase, dat zij uit glaasjes met een voet mocht drinken. Marcel had het aan den stok met Musette over een nieuwen hoed, waarvan de herkomst hem verdacht voorkwam. Mimi en Rodolphe, die nog in de wittebroodsweken van hun samenleven waren, voerden een gesprek zonder woorden maar met allerlei vreemde geluiden.

"Waarachtig, maar ik ben wel degelijk thuis!" riep hij uit; "daar heb je het visitekaartje, dat Phémie met Nieuwjaar heeft achtergelaten: het is dus wel mijn deur." "Lieve God, mijnheer," zeide Rodolphe; "ik ben er werkelijk confuus van." "Wees overtuigd, mijnheer," voegde Colline eraan toe, "dat ik een werkzaam aandeel neem in de confuusheid van mijn vriend."

Marcel heeft mij een plan van het heele feest laten zien, en dat belooft een magisch effect." "Komen er ook dames?" "Zeker Phémie Klad heeft gevraagd koningin van het feest te mogen zijn en Schaunard zal dames uit de groote wereld medebrengen."

Acht dagen lang was deze gedenkwaardige soirée het onderwerp van gesprek in het stadsdeel; en Phémie Klad, die de koningin van het feest geweest was, placht, wanneer zij er met haar vriendinnen over sprak, te zeggen: "Het was er prachtig; er waren zelfs waskaarsen."

"Vergeet vooral niet," zeiden zij tot haar, "dat we ditmaal in echte salons komen. Bereid je daar dus op voor: eenvoudige, maar rijke toiletten." Denzelfden dag nog werd de geheele straat er mede in kennis gesteld, dat Mimi, Phémie en Musette in de "wereld" zouden gaan.