Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 november 2025
In de morgenuren had Pescadospunt hooren verhalen, wat daags te voren in de speelzalen van Monte Carlo plaats gevonden had, namelijk die ongeloofelijke reeks van de roode kleur, die zoovele slachtoffers gemaakt had en waaronder voornamelijk Sarcany en Silas Toronthal aangehaald werden.
"Piet Bathory is niet dood!" was het fluisterende antwoord van den acrobaat. "Piet... niet dood?"... kreet het meisje met bedwongen stem, terwijl zij de hand op haar hart legde, om er het gebons van te bedwingen. "Neen, niet dood!" bevestigde Pescadospunt. "Maar wees in Godsnaam bedaard!" "Gij schertst wreed. Ik heb toch den lijkstoet van den armen jongeling met mijne eigene oogen gezien."
De oudste der drie droeg daarenboven zijn kostuum met eene gemakkelijkheid, die slechts door eene langdurige gewoonte kon verkregen worden. Dat was dokter Antekirrt, die van Piet Bathory en Luigi Ferrato vergezeld was. Pescadospunt en Kaap Matifou waren in de stad gebleven, waar zij zich met zekere voorbereidende werkzaamheden bezighielden.
In afwachting dat die fraaie dag zoude aanbreken, hielden Pescadospunt en Kaap Matifou zich onledig met hun tuin, die door prachtige boomen beschaduwd was, te verfraaien, alsook hunne villa, die waarlijk onder de bloemen bedolven scheen. Bij die werken aan de kleine havenkom verleenden zij krachtige en nuttige hulp.
"Dat moest er nog maar bij komen ..." hijgde Pescadospunt schier wanhopig. "Wat?" "Dat de andere ons ook ontsnapte! Dat zou iets moois voor ons zijn! Wat zou Dokter Antekirrt wel zeggen?" "Dat kan niet." "Gelukkig ook. Die Toronthal zal weldra onze krijgsgevangene zijn!... Opgepast, Kaap!" "Dat meen ik ook. Wees intusschen gerust, ik zal oppassen, Pescadospunt."
De misdadigers bevonden er zich zonder hulpmiddelen hoegenaamd, en er viel niet aan te denken, den zeearm over te zwemmen. "Weet ge wat ik denk?" vroeg Pescadospunt aan zijn vriend Kaap Matifou. "Zeg, weet gij dat?" De reus krabde zich achter een oor. In het raden van andermans gedachten was hij nooit een held geweest. Zelfs kon hij de zijnen niet altijd onder woorden brengen.
Maar haar geheele uiterlijk, hare lijdensvolle houding, haar weemoedig gelaat, alles, alles verkondigde, hoezeer zij geleden had! Er was geen oogenblik te verliezen. Dat begreep Pescadospunt terstond. Hier moest gehandeld worden! Inderdaad, de deur was niet op slot gesloten, eene omstandigheid, die het vermoeden rechtvaardigde, dat Namir ongetwijfeld bij Sava zou wederkeeren.
"Lees!" En Pescadospunt reikte een briefje aan het jonge meisje over, dat slechts deze weinige woorden bevatte: "Sava, vertrouw den man, die zijn leven gewaagd heeft, om bij u te komen!.... Ik ben levend!... Ik ben dicht bij u! Vertrouw hem. Vertrouw op God! Piet Bathory."
Het was dus ter uitvoering van het vastgestelde plan, hetwelk wij bij zijne ontwikkeling vernemen zullen, dat dokter Antekirrt, Piet Bathory en Luigi Ferrato zich daags daarna, tegen drie uren des namiddags, ter bespieding op de vlakte van Soung Ettélaté bevonden, terwijl Pescadospunt en Kaap Matifou zich intusschen voorbereidden voor de rol, die zij te midden van het bedrijvigste gedeelte van het feest te vervullen zouden hebben.
Wij hebben onze plantage te lang verwaarloosd." "Cyclopen-armen!..." pruttelde Kaap Matifou, terwijl hij zijn vriend volgde. "Gij zoudt willen, dat gij uwe magere asperges tegen die cyclopen-armen kondet verruilen. Wacht maar... die cyclopen-armen zullen je die plagerijen wel betaald zetten!..." Pescadospunt schaterde het uit, maar antwoordde niet en trok zijn vriend met zich voort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek