Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Onder de zware overjas klopt zulk een gelukkig hart, vlak tegen de nieuwe doos, die aan zijne borst rust. Met een paar sprongen is hij de trap weer op.... En drie gelukkige gezichten buigen zich over pa's keus: boomen, die omvallen, vuurroode herten, goudgele honden, en jagers met hoofden als knikkers, maar Wim is verrukt....
"'k Heb in geen tijd zoo'n trek gehad!" Z'n sigaar weg-werpend, dat 't vonken regende wee, wee! knipte-die z'n zakmes open en begon voor te snijden. Soms als-ie de geledingen niet vond, hield Amélie de kaars bij en als 't kaars vet dan neerklukte op pa's decoupeerende hand, lachten ze als roovers.
Vandaag is Pa op tournee; weer staan er in een verafgelegen district van Pa's afdeeling verscheidene dorpen onder water. Pa heeft het in deze dagen erg druk; dan is er bandjir, dan aardstorting, dan weer is er storm. Een kolossale randoe-boom is onlangs omvergevallen, op een publieken weg, en twee voorbijgangsters werden er verpletterd van onder uit weggehaald.
En 't is zeker goed nieuws; kijkt maar eens, hoe pa lacht.« »Wat is het, pa?« vroeg Nel haastig. »Ja, kind, als je dat eens wist!« »Hoe gauwer u 't vertelt, hoe gauwer ik 't weet.« »Wel, wel, hoor me zoo'n heks eens aan. En als je 't weet, wat doe je dan?« »Hoe kan ik dat nou zeggen, plaaggeest!« Nel ging op pa's knie zitten en trok hem eens aan z'n knevel.
Pa ging, zooals ik boven reeds vertelde een toertje maken; onderweg kwam Pa een stuk of vijf heeren tegen. Drie sloegen een anderen weg in en twee volgden Pa's rijtuig in de Kaboepaten. Pa zond iemand op de heeren af om hen te verzoeken binnen te komen. Ze schrokken natuurlijk, toen ze hunne vergissing bemerkten en iemand naar zijn eigen huis gevolgd hadden. Wat te doen nu?
En B., zie je, ik ben er geboren, 't was pa's eerste gemeente, en ik heb er nog zwak voor." Onder het zeil der stoomboot werd de zaak verder bepraat. Na in Arnhems omstreken de "mooie partijen" te hebben bezichtigd, zou men neef Janssen te B. een bezoek brengen. Mijnheer schreef, het volgende briefje, dat bij aankomst te Arnhem terstond op de post zou besteld worden: Zeer Geachte Heer en Neef!
»Ja pa, waar? In welke straat komen we nu te wonen?« »In de hoofdstraat, moe; in de hoofdstraat, kindertjes In de hoofdstraat van het dorp Breedega. Want we gaan naar buiten: ons moedertje moet heelemaal genezen.« Naar buiten. »Hoera, dat is echt!« riep Jo. »Nou, of!« zei Nel. Ze wipte van pa's knie en klapte in de handen. En toen pakte ze Jo vast en danste met hem in 't rond.
Mevrouw in 'n hoek, den zakdoek om 'r hoofd voor de griezelige beesten jammer dat ze geen rok had! probeerde te slapen, schrikte telkens wakker, als 'n vleermuis neerstreek. Amélie, languit, de oogen geopend, keek naar de sterren, had moeite niet te neuriën. Pa's gesnurk verstoorde de idylle. "Slaap u, ma-lief?" vroeg ze ongerust over ma's lastige houding. "Natuurlijk niet," snauwde ma.
"Kilekile!! 't Was om stapelgek van te worde," vloog ie rood-aangeschoten op "want 'k sliep tòch zoo beroerd, en net effe was je dan ingedommeld, of je schrok al weer wakker van dat getreiter ... En dan netuurlijk aldoor droome van pa's schilderije, waar die De Ruy ..., Rembrandt-kile, wil 'k zegge, de schoonste vrouwe op had uitgeschilderd.
Terwijl het viertal in bedevaart naar de dorpskerk trok, aangezien mevrouw zoo graag eens op pa's eersten preekstoel wilde, klimmen was het dat Janssen, niet zonder een gevoel van eigenwaarde, aan zijn gasten de gronden wees, die hem in eigendom toebehoorden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek