Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 juni 2025


"Verder, op een afzonderlijke paepae, zitten de muziekanten, doorgaans grijsaards, die, zonder eenig begrip van maat, op hoornen blazen, van groote schelpen vervaardigd. Nevens hen ziet men jongelieden, de eigenlijke helden van het feest, die de omstaande vrouwen voortdurend aan het lachen moeten maken.

Onmiddellijk daarop verhief hij de stem nog meer, opdat elk hem mocht verstaan, en zeide in de Dietsche taal tot de omstaande menigte: "Het zij u kond dat de bisschop Simon, van Noyon, al degenen die zich in dezen burg ter verdediging der moordenaars van graaf Karel van Denemarken bevinden, alsook de plaats waar de gruwelijke misdaad werd gepleegd, met den kerkelijken banvloek slaat.

Enige der omstaande ridders poogden De Chatillon te bedaren, doch de meesten stemden in deze daad en hadden de Vlaming gaarne aan een strop gezien. Ongetwijfeld zouden de knapen, door hun meesters opgehitst, de jongeling overvallen en verwonnen hebben; maar nu naderde de ridder die enige stappen van daar in diepe gepeinzen had gewandeld.

De Geestelijke ging stilzwijgend voort; hij hief de oogleden van de zieke op en bezag dezelve, opende hem de mond en liet zijn hand over zijn blote borst glijden. Dit gedaan zijnde, keerde hij zich naar de omstaande ridders, en sprak op de toon der innigste overtuiging: "Ik zeg u, Mijne heren, de koorts, welke deze jonge ridder moest doden, is voorbij. Hij zal niet sterven!"

Velen der omstaande Kerels hadden insgelijks hunne zwaarden getrokken en betuigden dat zij hunnen makker zouden verdedigen, indien iemand hem geweld aandeed. Hacket, de kastelein van Brugge, die nu kwam toegeloopen, herkende den woedenden Kerel en zeide hem op spijtigen toon: "Eilaas, Arnulf, wat hebt gij gedaan?"

Mijnheer d'Artois dit ziende werd uitzinnig, hij sprong met enige onversaagde ridders over de beek en viel op de benden van Gwyde. Na een kort gevecht, in hetwelk vele Vlamingen sneuvelden, greep Robert d'Artois de grote Standaard van Vlaanderen bij het doek en scheurde een stuk met de voorste klauw van de Leeuw eraf . Een razend gehuil klom uit de omstaande Vlaamse scharen. "Slaat dood!

Een groote houten lepel, die in kleeren gestoken en naar het graf van een overleden man was gebracht, werd, volgens hare bewering, bij volle maan begeesterd en zou gaan springen en dansen. Na de noodige voorbereidingen, hielden twee vrouwen den lepel vast, die daarop in stuipachtige beweging geraakte en onder het gezang der omstaande vrouwen en kinderen goed in de maat ronddanste.

Twee ronde torentjes staken aan beide hoeken van de gevel met hun weerhanen boven het dak, en beheersten al de omstaande gebouwen: twee arduinen pijlers van Griekse bouworde ondersteunden het welfsel dat de poort vormde; boven dezelve stond het schild van Nieuwland met dit afschrift boven de helm: Pulchrum pro patria mori. Aan weerszijden van het schild was een Engel met palmtakken in de hand.

De Burgers die geen wijn hebben, kunnen naar de hal gaan; men zal er een maat voor elke man uitdelen." Het geroep, dat weder allengskens aangroeide, belette de Deken in zijn aanspraak voort te gaan; hij wenkte de omstaande Dekens en ging met hen naar de kant der Steenstraat. De scharen openden zich eerbiediglijk voor hem, en overal verwelkomde hem het blijde geschal der vervoerde Burgers.

De zwaarden bliksemden door de lucht en vielen neder met zulke ontzettende kracht, dat de dubbele slag, hol en scherp tevens, tegen de omstaande gebouwen hergalmde. Een schreeuw van angst, een gehuil van afgrijzen doorliep de menigte. Daar lagen de beide kampers doodelijk getroffen ten gronde; mher Jakobs helm was gekloofd; zijne hersens moesten hem onder het bekkeneel zijn verpletterd.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek