United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
Terwijl men naderde, om de dooden en gekwetsten op te rapen, viel weder zulk voorwerp met ijselijk gebons op het dak, doch ditmaal weerstond het welfsel, en het voorwerp rolde neder op een keukendak, dat onder den slag instortte en een tiental wapenknechten verpletterde of verwondde.
Twee ronde torentjes staken aan beide hoeken van de gevel met hun weerhanen boven het dak, en beheersten al de omstaande gebouwen: twee arduinen pijlers van Griekse bouworde ondersteunden het welfsel dat de poort vormde; boven dezelve stond het schild van Nieuwland met dit afschrift boven de helm: Pulchrum pro patria mori. Aan weerszijden van het schild was een Engel met palmtakken in de hand.
Gansch door het dak van den refter beschut en door den wijn aangejaagd zongen zij welhaast allen te samen en waren vroolijk als op eene kermis. Evenwel in den namiddag werd hunne vreugde eensklaps op eene bloedige wijze gestoord ... Een geweldige slag en een schrikkelijk gekraak liet zich hooren, en er viel een zwaar voorwerp, als een rotsbonk, door het dak en door het welfsel.
Een grote lamp van gebakken aarde zond haar gele stralen op de getaande aanzichten der krijgers, en een kronkelende smook klom uit de vlam tegen het welfsel: op de wanden bij de hevige schijn der lamp kon men nog enige geschonden versierselen van Romaanse stichting bemerken; een Vrouwenbeeld zonder handen, en waarvan het aangezicht door de tijd was misvormd, stond in een nis op het einde des vertreks.
Hij vond meester Arnold, met de armen overeen en als verbaasd nederziende op een groot brok metaal, dat ten gronde lag. Op des veldheer ondervraging, zeide Arnold: "Het zijn ware duivels daarboven, mher Van Praet. Daar hebben zij nu met mokers eene klok uit den toren aan twee stukken geslagen en deze als dondersteenen ons op het lijf geworpen! Zie het gat daar in het welfsel!
Deze hadden hunne gulzigwassende ranken er over geworpen en bekroonden hem nu met een groen welfsel, terwijl hunne slingerende twijgen onder den zoelen morgenwind nevens het kleine deurtje wiegelden.
Ongehoorde moordkreten galmden tegen het welfsel der zaal en ieder deed in zich de eed die hoon te wreken. "Waarmede," vroeg Breydel, "wist men zulke schandvlek af?" "Met bloed!" was de algemene schreeuw. "Gij verstaat mij, broeders," hernam de Deken, "ja bloed alleen, en de dood der lasteraars kan mij zuiveren. Weet dat de bezetting van het slot Male mij aldus heeft behandeld.
De kerk van St-Donaas, binnen den burg, was een schoone, groote tempel van Romaansche bouwstijl. Hare middelbeuk was zeer verheven; maar van wederzijde verlengde zich eene lage, donkere nevenbeuk, waarvan het neergedrukte welfsel op korte pijlers rustte.
Hier plaatste hij haar zachtjes op het gras van de voorhof, en ging in het overblijvend gedeelte van het gebouw. Tussen al de rechtstaande muren vond hij nog een zaal, welkers welfsel niet gevallen was, en die nog tot schuilplaats kon dienen.
Alhoewel het volle daglicht nabij was, en de velden reeds met stellige verven begonnen te pralen, was het echter onder het welfsel dezer zaal nog tamelijk duister, want de ridder kon niet zien of hij de wangen der maagd genoeg van slijk en bloed gezuiverd had.
Woord Van De Dag