Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 mei 2025


Zij zaten met opgestoken veeren in hun nest, en het was duidelijk dat zij pijn hadden. Een vladderde uit zijn nest en viel op den grond, waar hij nog een paar malen met zijn vleugels sloeg en zich daarna niet meer bewoog. Hij was dood. Zoo gauw! zeide Halef. Die schoft moet een geduchte portie vergift in de ommelet gedaan hebben!

"Maar waarin zult gij uw ommelet bakken?" vroeg Harbert. "In uw hoed?" "Jawel," zeide Pencroff; "zoo'n goochelaar ben ik niet. Wij zullen ons dus op versche eieren onthalen, en ik zal ze wel uit den dop eten." Zij vonden dan ook een goede hoeveelheid eieren! Zij namen er een twaalftal in een zakdoek mede, en toen het water weder opkwam, begaven zij zich naar den oever der rivier.

Hij ging, en ook wij maakten ons op, ik natuurlijk in mijn wandelwagen. Halef bedong voor zich de pret, de ommelet te dragen, en hij hield die toegedekt onder een slip van zijn kaftan. Maar wij gingen niet over de binnenplaats. Wij liepen er om heen, om niet te gauw opgemerkt te worden. Eerst zochten wij onzen gastheer in zijn particulier vertrek.

Ik gaf ze er van te eten, en ze zijn terstond gestorven van het genot dier heerlijke spijs. Nu zijn zij paradijs-vogeltjes geworden en vermeien zich in de tuinen van den Profeet, om met nachtegaalklanken den lof te zingen uwer voortreffelijke kookkunst. Hij strekte de hand niet uit naar de ommelet, hij was zoo bleek geworden als een doek en stotterde: Effendi, ik begrijp u niet.

"Nee, 'n toespijs, ommelet of zoo iets.... Bij ons op college zijn er meisjes, die er altijd eten; 't moet er goed zijn." "Maar zou de juffrouw 't niet gek vinden.... niets begrijpen...." "Maar m'n hemel, de ploerterij!" praatte Else Han na. "Kom, trek gauw je laarzen aan; 't is niet ver."

"Als mijn juffrouw kwaad op me is, omdat we 's nachts herrie hebben gemaakt, of vuile boel op mijn kamer, geeft ze me olie in m'n lamp, die niet branden wil, "vergeet" me m'n brieven te geven, en stuurt alle berenleiders naar m'n kamer;.... maar heb ik daarentegen haar goedgunstigheid opgewekt, dan heeft ze allerlei kleine verrassinkjes: ik krijg 's avonds opeens 'n ommelet binnengebracht, of ze wascht m'n handschoenen.... en alle schuldeischers, zèlfs 'n deurwaarder, houdt ze met mooie praatjes aan de deur."

Zijt ge soms vergeten dat slaan pijn doet? Ik raad u ten beste, ernstig na te denken en een ander leven te beginnen. Waarom wilt gij dien menschen hun ontslag niet geven? Omdat ik er geen zin in heb. Begrepen. Ook ik heb geen zin om het zakje met vergift en de resten van uw ommelet achter te laten, en neem ze daarom mee naar Uskub. Halef, zijn de paarden klaar?

Woord Van De Dag

fabelland

Anderen Op Zoek