United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het is te denken hoe bang en hoe bedroefd de vrouwen en kinderen op die aankomende dood werden; in alle straten zag men wenende moeders, die haar benauwde dochters met liefde en medelijden omarmden.
Op een afstand van ongeveer 100 schreden stond ik stil, en keek naar de dieren, die allengs hun schroomvalligheid hadden laten varen. Op allerlei wijzen toonden zij hun welgevallen in den warmen zonneschijn; nu eens omarmden zij elkander, dan weder wentelden zij zich behaaglijk op den muur om.
Wij traden een kerk binnen, die van beelden op een gouden grond straalde; het waren engelen, en dezen zagen er heel lief uit, maar het kwam mij toch voor, dat onze kleine Anastasia er even lief uitzag. Midden op den vloer stond een doodkist vol rozen. «De Heere Jezus ligt daar als een schoone bloem,» zei mijn moeder, en «Christus is opgestaan!» Alle menschen omarmden elkaar.
Vervolgens de Rivier oversteekende, stapten wy aan land voor het huis van den heer DELAMARE, te Paramaribo. Ik bleef in 't eerst aan den oever staan, alwaar een groot getal myner vrienden my omärmden, en my met myne te rug komst in de stad geluk wenschten. Dus eindigde myne tweede veldtocht, waar van het verhaal dit Hooftstuk besluiten zal. Beschryving van Paramaribo, en van het Fort Zelandia.
Vervolgens de Rivier oversteekende, stapten wy aan land voor het huis van den heer DELAMARE, te Paramaribo. Ik bleef in 't eerst aan den oever staan, alwaar een groot getal myner vrienden my omärmden, en my met myne te rug komst in de stad geluk wenschten. Dus eindigde myne tweede veldtocht, waar van het verhaal dit Hooftstuk besluiten zal. Beschryving van Paramaribo, en van het Fort Zelandia.
Hier sloeg een beschonkene de meest onzinnige taal uit; daar omarmden twee krijgers elkaar, die eerst na het gebruik eener groote hoeveelheid wijns bespeurd hadden, dat zij groote vrienden waren; ginds werd een nieuweling in het zwelgen door sterke knechten de zaal uitgedragen; een eind verder greep een oud drinker eene kruik, in plaats van zijn beker, en ledigde ze in éene teug, onder het gejubel zijner buren.
De twee Jonkvrouwen omarmden zich met angstige tederheid en de tranen kwamen overvloediger op hun wangen. Het bittere vaarwel werd menigmaal herhaald en de omhelzingen dikwijls hernomen. Zij volgden eindelijk de overste tot in de gang. "O Mijnheer," riep Maria, "zeg mij toch waar gij mijn ongelukkige vriendin heenvoert?"
Het onderhoud duurde een uur en werd staande gevoerd. Alleen de prins van Lichtenstein was er bij tegenwoordig. "Dus heb ik uw woord, dat u den oorlog niet opnieuw begint?" vroeg Napoleon ten slotte. "Dit zweer ik en mijn woord zal ik houden." Toen omarmden de monarchen elkaar en scheidden. Bij zijn staf teruggekeerd zei Napoleon: "De vrede is gesloten. We zullen Parijs weerzien."
Met jeugdig-vluggen tred ging zij het atrium binnen en daarna de trap op, naar de slaapkamer der prinsen en prinsessen. Archibius en Charmion deden wat zij gezegd hadden. Zij omarmden elkander hartelijk, en zij deelde hem in enkele woorden en met de oogen vol tranen mede, dat alles verloren scheen te zijn.
Weinige oogenblikken later omarmden Prexaspes en Darius hunne vrienden. Daarop trokken de vereende ruiterbenden door de tuinen, die het Gygaeische meer omgaven, en de voornaamste uitspanningsplaats der bewoners van Sardes uitmaakten, de volkrijke stad binnen. De zon neigde juist ten ondergang, en een frisch koeltje begon te waaien.
Woord Van De Dag