Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Van de 250 kinderen die door de NV ondergebracht werden is er zelfs niet een in de handen van de Duitsers gevallen. Maar september 1944 werd een inval gedaan min of meer bij toeval in een landhuisje bij Nijverdal, waar Jaap Musch verbleef met vier Joodse kinderen. Jaap vluchtte niet, om de kinderen de kans te geven weg te komen en dat is hun gelukt.
Ik heb gezien, dat een Ooruil een groote Muis, dat een Kerkuil, een oude mannelijke Huismusch met de pooten en nagenoeg alle veeren in haar geheel doorslikte. Hij nam de Musch in den eenen poot, bracht hem naar den snavel, zoodat de kop het eerst in den bek kwam, en begon toen, den hals achteroverbuigend, de Musch naar binnen te werken, hetgeen eindelijk na groote inspanning gelukte.
Toen zei de musch: »Broertje-lief, ga maar mee naar de stad, dan zal ik wel zorgen, dat je genoeg krijgt.« Zij gingen toen samen naar de stad, en bij een slagerswinkel, zei de musch tegen den hond: »Blijf nu even staan, dan zal ik een stuk vleesch voor je afpikken.« Zij vloog den winkel binnen, en keek eerst rond of het niemand zag, toen pikte en rukte en trok zij zoo lang, tot er een stuk vleesch naar beneden viel, dat op een kantje lag.
Toen het tijd was voor het oude paar, om naar huis terug te keeren, bracht de musch twee rieten manden en zeide: "De ééne is zwaar, en de andere is licht. Welke zoudt gij liefst willen hebben?" "O, de lichte", antwoordde het oude paar, "want wij zijn oud en de reis is lang".
Maar wij, wat vinden wij dan? Gisteren hebben wij het laatste buffelvleesch opgegeten, en van morgen de beenderen afgekloven. Maar sedert hebben wij geen musch of eenig ander wild onder schot gehad; ik rammel dus van den honger, en als ik niet spoedig wat krijg, ga ik bepaald dood!" "Wees maar gerust! Ik zal u wel een stukje vleesch bezorgen." "Ja, maar wat voor een stukje?
Over het nut en de schade van de Musch zijn de meeningen verdeeld; in den laatsten tijd komt men echter meer en meer tot de overtuiging, dat zij een tafelschuimer is, die op kosten van den mensch leeft en diens bescherming niet verdient.
In aanprijzingen van die deugd, waarin de Slawen sedert onheugelijke tijden uitmunten, de gastvrijheid en weldadigheid, is het Russische spreekwoord onuitputtelijk: "Zooals men het zijnen gasten geeft, zoo geeft men het God." "Wie den musch het kruimeltje niet gunt, dien zal de lieve God het brood niet gunnen." "Willig het verzoek van uwen gast in, nog voor hij het uitspreekt."
»Ach man,« zeide zij, »wat voor een leelijke vogel is er bij ons in huis gekomen! hij heeft alle vogels uit de lucht bij elkaar gebracht en nu zitten ze op onze tarwe en pikken ze allemaal op!« Hij ging naar boven, en duizenden en duizenden vogels zaten op zolder en pikten het koren op, en de musch zat er midden tusschen.
Dat men hem hoofdzakelijk in de rijstvelden aantreft, is waar, de rijst heet echter niet "padda" maar "padi" en de Vogel in 't geheel niet "padda", maar Gladdik. "Evenals onze Europeesche Musch," schrijft Bernstein, "bewoont de Rijstvogel uitsluitend bebouwde landstreken; hij is hier zeer veelvuldig.
In opgewonden toestand of als de Vogel iets ziet, dat hem verdacht voorkomt, worden de veeren van de kruin opgericht en de uitgespreide staart schoksgewijs opgewipt. Zijn loktoon gelijkt eenigszins op dien van onze gewone Musch."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek