Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Al mijn droomen uit de kindsheid waren opnieuw ontwaakt, en voor de eerste maal ging door mijn innerste wezen de fluistering: "Als gij nog eens de Noordwestelijke Doorvaart zoudt kunnen tot stand brengen!" Toen kwam het jaar 1893. En Nansen ging weer naar het Noorden. Het was mij te moede, als moest ik mee! Maar ik was nog te jong. Mijn moeder smeekte mij, thuis en bij mijn studie te blijven.
Zonderling is men te moede, wanneer men in die rijke zaal staat, en zich dat belangrijk en plechtig oogenblik voor den geest stelt.
Zij kwamen te gemoet aan het leege, slappe van zijn leven. Zoo werd hij een meester in dat soort van verdichting en zij werd nooit moede te vragen en te bewonderen. Maar in zijn huis moest Abraham zich inspannen om zich niet als een vreemde te voelen. Door de vriendschappelijke verhouding tusschen Clara en den professor werd hij wat overcompleet.
De middag ging langzaam voorbij, de uren sleepten zich voort, als moede onder den last harer melancholie. Toen kleedde zij zich voor een diner bij de Hijdrechten, zonder de minste illuzie te maken, dat zij zich amuzeeren zou.
Zij was daar reeds in haar milieu, zij werd gegroet, van rechts en links en groette terug, met den lieven glimlach van haar mooie oogen; en het was mij te moede alsof ze reeds mijlen en mijlen van mij was verwijderd, alsof ze langzaam aan werd opgenomen en verloren raakte in een kring, waar ik haar nooit meer zou kunnen bereiken.
Hij beproefde eerst, maar te vergeefs, de jonge vrouw te verleiden. Toen probeerde hij, haar van haar man te koopen, maar de brahmaan wilde er niet van hooren, en stelde de eer niet op prijs, dien de koning zijn huis wilde bewijzen. Eindelijk toen de koning, het onderhandelen moede, zijn soldaten zond, om de nagi met geweld te vermeesteren, riep de brahmaan zijn schoonvader te hulp.
Er is, eilaas, niets aan te doen. Wat ben ik moede! Eten wij metterhaast een beetje, en zoeken wij troost en verkwikking in de rust." Hij verliet het priëel en richtte zijne stappen naar de woning des hoveniers. Zijn geest was beneveld en zijn hart weemoedig.
Pas was je uit school, of je hoorde: »Loop eens gauw naar die of die en breng daar de koffie." Die of die woonde natuurlijk niet in de buurt, anders was de boodschap niet noodig geweest. En dan moest je, in plaats van lekker op straat te spelen, een half uur ver, met moede beenen slenteren door vervelende straten of langs lange grachten.
's Avonds in de baroega werden we heftig geattaqueerd door wolken giftig stekende muskieten die zich door geen tabaksrook lieten verdrijven. In arren moede liepen we maar eens naar buiten naar het strand waar een eigenaardig schouwspel onze aandacht trok. Duizende dwaallichtjes bewogen zich langs de kust van de baai.
Er is u vandaag iets vreeselijks overkomen. Gij ziet er nu geheel anders uit dan dezen morgen." "Ik ben zeer moede," zei donna Micaela ontwijkend. Hij trad dicht op haar toe, als om haar de waarheid af te dwingen. De vragen en antwoorden volgden elkaar kort en stootend. "Ziet ge niet, dat uw geheele feest dreigt te mislukken?" "Dan doen we het morgen weer over." "Hebt ge mij dan niet herkend?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek