Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Soms kon hun liefelijk geluid of hun snelle wiekslag langs het blauwe luchtruim hem aan het peinzen brengen over de vraag, wie de wereld om hem heen zoo schoon gemaakt had; wie de bloemen deed bloeien langs de hellingen der bergen, wie de beekjes deed stroomen door de dalen en de afwisseling der jaargetijden op aarde deed plaats hebben.
Het oog ziet dan slechts een golvende zee van wolken aan welker oppervlakte de zon verwonderlijke lichtspelingen toovert. Dan is, zoowel in de hoogte als in de laagte, de horizont verdwenen en schijnt het alsof wij naar de een of andere streek van het luchtruim zijn overgebracht, buiten de grenzen der aarde.
De schitterende sterrenbeelden van het zuidelijk halfrond teekenen zich met een onvergelijkelijke juistheid tegen den hemel af. De zeilen van de Bounty hangen slap langs de masten, het vaartuig is onbeweeglijk, en het schijnsel der maan dat verbleekt voor den dageraad die aanbreekt, verlicht het luchtruim met een onbeschrijfelijken glans.
Bezield schalt mijn roep, het luchtruim is mijn, Ik zie om mij heen vrijelijk, neem wat ik zie in mij op, Snel voorwaarts, maar nu een wijl afgestegen, Vreemd klinkend nieuws breng ik, Gloeiende vonken, hemelsche zaden werp ik neer in den droesem, Ik zelf, onkundig, vervul mijn opdracht, en verlies nooit den moed van het Waarom?
Toen eindelijk het oogenblik genaderd was, dat de ballon, geheel vrij het luchtruim zou ingaan, voelde Montgolfier zich bezwaard over het gevaar, dat de dappere Pilâtre de Rozier zou loopen. Hij vreesde, dat het hem het leven zou kosten, en verbood hem, de reis mede te maken. Eene grootere teleurstelling was voor Pilâtre niet te bedenken.
Den volgenden dag jaagden de wolken nog met dezelfde snelheid door het luchtruim, maar zij lieten nu groote openingen tusschen haar over, waar doorheen de zonnestralen de oppervlakte der wateren beschenen. De Pelgrim baadde zich somtijds in dat alles bezielende licht!
Daar bouwde Tristan opnieuw eene hut en terwijl Isolde zich, uitgeput van vermoeienis, terstond ter ruste begaf, zat hij langen tijd voor den ingang, tuurde omhoog naar den hemel, waar donkere wolken langs het luchtruim joegen en dacht na, wat hem te doen stond.
Maar Druon-Antigoon bleef rustig zijn tol en schatting heffen of wel, hij greep de schepen bij hun masten, en hief ze boven den vloed, en deed ze met de kiel een halven cirkel door het luchtruim beschrijven, en het kappen van der weerspannigen handen, en het Handwerpen in de Schelde bleef zijn geliefkoosd vermaak. Maar Brabo nadert. Brabo de held, met zijn beitel en lier.
De maanschijf, eerst rood als koper, nu wit als zilver, verlichtte spoedig het geheele luchtruim. Eensklaps ontsnapte aan den mond van Craig een echt Amerikaansche vloek. »De jonk!" riep hij. Allen hielden stil. »Strijk de zeilen!" beval Fry. In een oogenblik waren de vier fokzeilen naar beneden gehaald en de masten uit de bus genomen.
Een los zuidenwindje verdreef de dunne en waterlooze wolken, welke nog in het luchtruim zweefden, en dartelde in het loof der hooge eikeboomen, welke van verre zichtbaar waren, en wier breede kruinen op een schitterende wijze door het zonnelicht bestraald werden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek