Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Fransken, jong en levendig van gebaren, stelde voor een vergadering te houden bij Rosse Lowis, waar ze allemaal toch dikwijls kwamen borrelen, 's avonds ... Maar wanneer?
Geerten voelde zich moê en ijlhoofdig: hij werd het gewaar dat hij toch zou moeten heengaan, dat Lowis nu alleen naar Franske verlangde en hem wegsturen zou ... Kwaadaardig besloot hij het langst mogelijk te toeven.
"Daar doe 'k het orgel op spelen!" zei Lowis gekscherend, en met een kort klikje begon de metalen plaat te draaien en de tonen van een gevoelerig, alom-bekend Engelsch deuntje, trippelden door de kamer, dom-vroolijk en vuig-dartel, lijk den perelenden lach eener dolle maagd ...
"Bah, die is tegenwoordig meer zat dan nuchter ... hij laat ze maar zuipen ..." "Maar als Lowis, schoon Franske wat veel ziet, dan zou de jannige Geerten wel eens kunnen rijden met zeep aan zijnen buik ..." "Dat was rats in mijn voeten!" antwoordde stroef, Venijnige Charel ...
Zoo vernam hij dat Lowis op trouwen stond met schoon Franske, die haar "zoo" gemaakt had ... fluisterde men ... 't Deed hem geen pijn: zijn geest was dof en voos.
Toen Geerten terug aan de ponton verscheen, waar gedienstige tongen reeds alles aan het klokzeel gehangen hadden, werd hij begroet als de "Vijg", iets waaraan hij zich niet stoorde, en, om het te toonen, ging hij met Franske en de anderen om zooals vroeger. Lowis mocht tevreden zijn over Geerten, want stipt volgde hij haren raad: 't was maar om de klanten niet te verliezen ...
Na een kort gesprek met Lowis, zette Geerten zich bij hen, met den rug naar den toog, juist tegen over Schoon Fransken, die strak voor-zich uit starend met glunder-gulzige blikken volgde iedere beweging van Lowis' wel gevulde gestalte, tronend voor den spiegel van 't met veelkleurige glazen en licht-doortintelde drankflesschen versierde buffet ... "Awel! Geert?
Zijn kop werd als voos, bij 't eenvoudig denkbeeld aan vaders toch-nog-onverwachts-gekomen dood, die hem wonderbaar voorkwam: een vertrek zonder afscheid of tot weerziens-zeggen, een verraderlijk wegsluipen op onhoorbare voeten ... Wat kon hij nu doen ... Trees bleef maar weg, en in heel het kleine huis was geen levende ziel meer ... Mocht hij nu naar Lowis gaan om mede te feesten?... Alles was betaald ... hij moest ... of Franske zou weer ... Als Trees nu maar kwam ... misschien was de Pruttige weer zat!...
"Wat is hier te doen, baaske?" vroeg een juffrouwtje aan Geerten ... "Twee wijven die vechten" ... "Waarom?" Zonder antwoord te geven, bang de aandacht te trekken, nu vooral wijl hij Fransken uit het portaal der herberg springen zag om de twee worstelende harpijen te scheiden en partij voor Lowis te kiezen, trok Geerten voorzichtig af ...
Iets anders nam hem nu heelemaal in en dat zou worden zijn wraak ... op Lowis en schoon Franske ... den Venijnigen en al de andere luizen: nu zou hij zijn moteurken welhaast bezitten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek