United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kauwend op zijn pruimpje zon hij op wraak, doch het bleek hem weldra bespottelijk zijn plannen te volvoeren. Het hielp tóch niets dat hij Fransken paars en blauw sloeg of de ruiten van 't kroegsken ging ingooien ... Aan zijn vroegere onoverwinnelijke kracht was hij, sedert het gevecht met venijnigen Charel, allengskens gaan twijfelen.
Ze gaf hem een licht stootje met den voet tegen zijn been ... Zijn hart vloeide vol gloeiende zaligheid ... Hij moest werpen!... Als 'k 't hoogst smijt!... dan ... Hij dacht niet verder en gooide ... Twaalf ... Hoerah, Franske!... Overmoedig gierlachend, greep hij in 't geniept, achter Geertens rug om, de hand van Lowis, kreeg een fermen druk weerom ... trok snel terug, voelend de sluw-loerende oogen van Venijnigen Charel op hen gericht ...
Weer verscheen hij 's morgens heel vroeg reeds op de kaai, trachtte zooveel klanten mogelijk te bedienen, was voorkomend en minzaam-beleefd ... bezield met den vasten wil meer centen te verdienen, hopend zich stil-aan een vaste klandizie te verwerven ... Met de andere roeiers hield hij zich nu minder op. Sedert de nederlaag in de worsteling met venijnigen Charel, was zijn populariteit afgesleten.
Iets anders nam hem nu heelemaal in en dat zou worden zijn wraak ... op Lowis en schoon Franske ... den Venijnigen en al de andere luizen: nu zou hij zijn moteurken welhaast bezitten.
Een vuurstraal, komende uit den muil van het monster, spoot over hem heen, maar hij boog zich over het zadel, en ontkwam zóó aan den vuurgloed. En terwijl hij op den venijnigen kop toesprong, die rustte op een nek, dik als een zuil, en die begroeid was met glanzende schubben, sloeg hij ernaar met zijn zwaard.
Woord Van De Dag