Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Als men jarenlang zoo elken dag in de courant onder de weerberichten Haparanda ziet staan, als de plaats waar metereologische opnemingen geschieden, en men komt er dan, om zoo te zeggen, rakelings langs, dan voelt men zoo'n lust om het eens even aan den lijve te voelen, hoe de temperatuur, al is het dan ook in het midden van den zomer, daar op onze body inwerkt.
Al sprekende had Rudolf zich even omgekeerd en mij opgemerkt; snel bracht hij den vinger aan den mond om mij het zwijgen aan te bevelen, en hij ging voort: "Wij worden gestraft in onze beurzen en aan den lijve, van den geringsten staljongen af tot Madam Stonehorse toe, aan wie zelve zoomin eene fout gepasseerd wordt als aan ons.
Telkens liep ze naar buiten, om zich in het meer te werpen met groote moeite hield men haar tegen. Veel volk kwam haar bezien, en men sprak allerwege van haar. Ook de bewoners van Haarlem een machtige stad hoorden van het wonder vertellen en ze zonden burgers uit, om haar in levenden lijve te aanschouwen. Ze keerden terug en zeiden: "Het is een mooie zeemeermin, die men ons in Edam getoond heeft."
De schilder, die hem Goethes portret moest zenden, had hem een afbeelding van den dichter Bardt gestuurd, maar Lavater liep daar niet in en beweerde dat het Goethe niet kon zijn. Toen hij echter Wolfgang in levenden lijve voor zich zag, scheen hij te twijfelen, wat, bij de hooge achting die hij hem toedroeg, geen wonder was. "Ben jij het?" "Ik ben 't."
De voerman van den wagen was een schrikbarende duivel, en de wagen zelf was open en onbedekt. Binnenin zat de dood in levenden lijve en met een menschelijk aangezicht. Naast hem vertoonde zich een engel met bont beschilderde vleugels. Verder stond daar een keizer met zijn gouden kroon op het hoofd, en aan de voeten des doods zat god Cupido met boog, koker en pijlen.
Thuis kan ik althans met vrouw en kinderen praten, als ik daar lust toe voel; maar hier in de wildernis moet ik als een gek achter Rocinante aansukkelen en krijg geen woord te hooren, en dat noem ik dood wezen bij levenden lijve."
Neen! dat was zijne stem niet. Hulda was bij het hooren van die woorden opgesprongen, en keek... keek... Neen, het was Sandgoïst niet! Het was een jonge man, die daar uit de menigte te voorschijn trad, een jonge man met bleek gelaat, dat evenals zijn geheele persoon aanduidde dat hij veel, zeer veel geleden had, maar die toch in levenden lijve aanwezig was. Hulda vloog op hem aan.
Bibi zou 't diertje hebben geslagen, als zij 't had kunnen pakken, maar 't sprong op zij, werd grooter en grooter en veranderde in een schoone, prachtig gekleede vrouw, die een gouden ring droeg, 't Was de feëenkoningin zelf. Zij had deze vermomming aangenomen om 't spotvogeltje eens aan den lijve te laten voelen en ondervinden hoe leelijk haar gebrek was.
Marius, wiens krachten bijna geheel waren teruggekeerd, spande ze in, richtte zich ten halve lijve op, steunde met de vuisten op de beddelakens, zag zijn grootvader strak in de oogen, nam een vreeselijke houding aan, en zeide: "Dit geeft mij aanleiding u iets te zeggen. "Wat?" "Ik wil trouwen." "Ik had het voorzien," zei de grootvader, terwijl hij luid begon te lachen. "Hoe, voorzien?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek