Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
"Neen, neen, neen!" riep de kleine angstig, terwijl Paul, haar om het teedere lijfje vattende, haar werkelijk van den grond lichtte, en al zijne krachten inspande om het meisje een eindwegs over de deel te dragen: "Neen, neen," riep ze alweer; maar weldra ging de vrees over, en toen Paul haar eindelijk op den grond zette, vraagde zij: of hij ook, zooas Geurt, haar op den rug kos droagen?
De mannen dragen vesten met glanzende metalen knoopen, een korte broek en een rooden of blauwen wollen gordel; de vrouwen een kort rood jakje met twee zilveren knoopen, een wit lijfje, een rok met fluweelen linten, en enkele hebben een rijk geborduurden boezelaar van heldere kleur en op de borst een hoop kostbaarheden, bij voorbeeld groote harten, kettingen in drie rijen, kruisen, doekspelden, heele juwelierswinkels.
Daarover komt het middelde, een soort corset, eenigszins gelijkend op het rijglijf wat de Marker-vrouwen dragen. Onder het corset draagt men de borstlap van roode baai. Daarover de borstrok, of het lijfje of "lifien", 's winters van zwarte wollen stof, 's zomers van thibet.
De vrouwen en meisjes waren zonder uitzondering werkelijk mooie, lieve verschijningen; zij waren schoon gebouwd en hadden allen prachtige, donkerbruine oogen met lange, zwarte wimpers; haar kleeding bestond uit den lendendoek van gekleurd katoen; een soort van lijfje en de lava-lava, die tot aan de knieën reikte; de volle, fraai gevormde armen, evenals de beenen onder de knie, waren bloot; op het donkere, meestal onbedekte haar droegen zij een klein soort van kapsel van dunne witte stof, versierd met bloemen en gekleurde steenen.
In haar bruine gezichtje waren haar oogen zoo wit en zoo donker blauw. Het wit was zooals ik eens de bevroren Zuiderzee gezien heb. Maar uit 't blauw scheen al de warmte van haar lijfje, dat toch niet koeler werd.
Elke lijn van haar sierlijke lijfje drukte welsprekend genoeg uit hoe blij ze was, terwijl ze op hen aansnelde, haar kop boog en ze scherp besnuffelde, van de ooren tot den staart, langs hun flanken en weer terug, om toch vooral maar zeker, heel zeker te zijn dat het haar eigen jongen wel waren en dat hun niets scheelde.
Hoe bedoelt u? Uw man? ... Ja, heel wél, geloof ik. Was hij ongesteld, toen ie 't laatst hier was? Mathilde wist niet goed meer wat zij zeî. Ja,..., ja, hij had hoofdpijn ... en hij heeft er verder niets meer over geschreven, loog zij. Felix' lijfje en Maries lichaam kwamen-aan, met bewegingen van buiten en versche standen, die het wezen der groep vernieuwden. Mag ik u ook iets aanbieden?
"Neen, ik draag geen bloemen," zei Hedwig, haar afwerend, maar de meisjes drongen zoo sterk aan en maakten het ruikertje zoo handig vast tusschen de kant van haar lijfje, dat zij het maar rustig liet waar het was en opgewekt met de kinderen naar de groote eetzaal toeliep, die alleen bij bizondere gelegenheden werd gebruikt.
Zijn lijfje werkte zich op de bank naast Mathilde hij zat op zijn éene been, hij leî zijn vuile handtje tegen Mathildes wang: Lieve moeder ... moeder-lief ... Dag jongetje, dag, ventje, heb-je goed gespeeld?
Kort duurde de wanhopige poging om zich te bevrijden, toen lag het beestje weder stil en alleen de snelle beweging van de bloedige keel toonde dat het nog leefde. En Johannes zag het ronde, goedige oog dat zoo wijd staarde in machteloozen angst en het was of hij het herkende. Ach! was dat niet het zachte lijfje, waartegen hij gerust had in dien eersten, zaligen elfennacht?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek