Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Ik ben net als u, en toch, uit vrees om een onschuldige te treffen, vergeet ik liever mijn ellende." "Jij kunt vergeten, omdat je jong bent, en omdat je geen enkele zoon verloren hebt, geen enkele laatste hoop! Maar ik zweer 't je: ik zal geen onschuldige doen lijden. Zie je deze wond? Om niet een arme wachtkerel die zijn plicht deed te dooden, heb ik me die laten toebrengen."
MEVR. ALVING. Want tienmaal liever zou ik mij het geluk van je bij mij te hebben ontzeggen, dan dat jij.... Zeg eens, moeder,... is het heusch zoo'n groot geluk voor je om mij thuis te hebben? MEVR. ALVING. Of dat een geluk voor mij is! Mij dunkt, het moet al haast hetzelfde voor je zijn, of ik er ben of niet.
De hoofden van den opstand poogden deze aanbiedingen voor hun misleide bondgenooten verborgen te houden. Zij lieten Columbus weten, dat zij niet naar Hispaniola terug verlangden, maar liever vrij op het eiland bleven wonen.
"Zeg liever de leelijkheid van onzen stadhouder William
Zachtjes lei ze compressen op zijn voorhoofd. Hij kalmeerde wat. "Hoe is het met onzen zieke, mevrouw?" "Slecht dokter. Hij ijlt. Strakjes herkende hij me niet... Zijn arm is zoo vreeselijk geworden!" "Laat me maar eens zien." Zij lichtte hem bij met de lamp. "'t Is erg... Nee, zet asjeblief de lamp neer. U beeft zoo. Gaat u liever zitten." "Moet de arm"... "Nee mevrouw." "Wat dan, wat dan!"
Toen de Jood vertrokken was en ik mij weder alleen bevond, bad en smeekte ik vurig, dat het mij vergund mocht worden dien Koning, als Hij kwam, te zien en te aanbidden. Op zekeren avond zat ik voor mijne spelonk in gepeinzen verdiept, toen ik plotseling boven de zee, of liever in de duisternis, die haar bedekte, eene ster zag vonkelen.
Ik paste Miss Marie een kleedje, en zij gaf mij een klap in het gezicht, en toen sprak ik vóór ik dacht en was brutaal; en zij zeide dat zij mij wel klein zou krijgen, en mij voor eens en altijd leeren dat ik niet meer zooveel verbeelding moest hebben als voorheen; en toen schreef zij dit en zei dat ik het brengen moet. Ik had liever dat zij mij ineens doodsloeg."
De keizer voelt onder zijn voeten de aarde beven van kuiperijen. Hij is verontwaardigd. Hij roept de zaak voor zich als rechter. Hij zal alléén oordeel vellen. Maar heeft hij den tijd, de kennis, de noodige studie? Hij moet toch een beslissing nemen, gelooven aan zijn eigen wijsheid, of liever aan zijn instinct, aan ingeving van den hemel, hij moet in zich den Heiligen Geest voelen.
Wulfram's onbedacht antwoord: dat die in de hel waren, als ongedoopten, deed hem, onder het zeggen, dat hij liever met zijne voorvaderen en vrienden in de hel, dan met aan hem onbekende Christenen in den hemel zijn wilde, den voet terugtrekken." »Volgens anderen zou dit al onder Pepijn zijn voorgevallen.
"Ik ben ook Uwer Edelheid dankbaar voor de goede opinie, die zij van mij koestert en ik wensch niets liever, dan mijn best te doen om aan de verwachtingen, die Uwe Edelheid en de heeren Staten van mij voeden, in allen deele te beantwoorden." "Hoe gaat het tegenwoordig met de arithmetica?" hernam De Witt. "Begint Uwe Hoogheid daarin wat meer smaak te krijgen?" "Ach mijnheer de Raadpensionaris!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek