Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
De avond was liefelijk en stil, gelijk de lenteavond, dichterlijk gesproken, behoort te zijn, en het inderdaad zoo zelden is.
Toen eerst laat op den avond alle bezoek had opgehouden, zeide de gravin tot hare kinderen: "komt, nu moesten wij nog een uurtje van dezen drukken dag in kalme rust bij elkander zitten!" Zij ging met hare kinderen in den tuin. Was de dag schoon geweest de lenteavond was niet minder fraai.
Hoe ook zachtjes pastoor Doening op haren schouder klopte en Vere haar vriendelijk en paaiend aansprak, toch weende ze lang, liet haar ranke lichaam in toenemend gesnik opschokken en wilde haar gezichtje niet van over hare armen lichten. De eerste schoone lenteavond zwoelde binnen huis. De deur op de verandah stond open.
Wij waren behoorlijk van geweren en revolvers voorzien. Wij slaan den weg in naar Tsjinaze, ten einde den overtocht over de rivier Tsjirdsjik te vermijden, die in dezen tijd des jaars, vanwege den hoogen stand des waters, niet zonder gevaar is. Het is heerlijk weder; een verrukkelijke lenteavond overstroomt het geheele landschap met een onbeschrijfelijke bekoorlijkheid.
En ze roeiden in de baai en vischten kleine kabeljauwtjes in den stillen mooien lenteavond. Maar 't gevolg was, dat het met Marius den dag daarna slecht ging. Alleen al 't gevoel, dat hij niet zooveel en zoo goed geleerd had als anders, maakte hem verward en onzeker in de eenvoudigste dingen.
In huis was alles bezorgd; het tegenwoordige verdween op dezen nevelachtigen lenteavond voor de blikken der oude vrouw, en de tijd harer jeugd dook weer voor haar op, nevelachtig en door de maan beschenen, als de wereld daar buiten.
't Was een lenteavond, een heerlijke avond, hoewel men nog niet ver in 't voorjaar was en 't ijs nog niet weggedooid. Juffrouw Marie zat boven op haar kamertje voor 't open venster, tingelde op de gitaar en zong. Ze was zoo verdiept in haar gitaar en haar herinneringen, dat ze niet merkte, dat er een wagen voor 't huis stilhield.
Gewoonlijk ziet men voor de deur eener herberg een mestkar of een wagen. Het voertuig evenwel, of beter gezegd, het overblijfsel van een voertuig, dat de steeg voor de kroeg de "Sergeant van Waterloo" op een lenteavond in 1818 versperde, zou zekerlijk door zijn plompheid de aandacht van een voorbijgaand schilder getrokken hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek