United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !


De wilde gans ontweek den vos niet, maar vloog tot heel dicht bij hem. Smirre deed een hoogen sprong naar haar, maar hij sprong mis, en de gans vloog verder, naar het meer toe. Het duurde niet lang, of er kwam weer een nieuwe wilde gans aanvliegen. Ze nam denzelfden weg als de eerste, en vloog nog lager en langzamer.

Misschien staat echter de rijzing van dat gedeelte der Patagonische kust in geen enkel verband tot de Cordilleras, maar eerder tot eene reeks oude vulkanische gesteenten in Oost Banda, zoodat zij oneindig langzamer geschied kan zijn dan op de kusten van Peru.

Naar men zegt, zijn de bewegingen van dit dier langzamer en minder levendig dan die van de in zee levende Dolfijnen; het zwemt rustiger, komt dikwijls aan de oppervlakte om adem te halen en vormt met zijne soortgenooten gewoonlijk slechts kleine gezelschappen. Deze mededeelingen worden echter door Von Humboldt niet bevestigd.

Sedert hare geboorte heeft zich dus de maan langzaam van de aarde verwijderd, al langzamer en langzamer rondwentelend; evenzoo is ook wederkeerig de omwentelingssnelheid der aarde afgenomen. Nog steeds doen de getijden hunne remmende werking op de aarde gevoelen.

Rondom het plein rijden ruiters en met vlugge, kleine poney's bespannen rijtuigen voortdurend in het rond, als in een draaimolen. De stad der inlanders is nog doodscher dan die van de Europeanen. Menschen en dieren rusten er onafgebroken; zelfs de voertuigen, getrokken door reusachtige buffels, die zwaarder en langzamer zijn dan kameelen, geven een indruk van slaperigheid en verdooving.

Weldra begon het feest op nieuw: er werd nu een rondedans uitgevoerd, waarbij de kinderen op de maat in de handen klapten, terwijl de meisjes, al zingende, en het hoofd buigende, nu eens sneller, dan langzamer, in een kring dansten. Als zij langs ons heen zweefden, keerden zij haar gelaat naar ons toe en bestrooiden ons met bloemen.

Hier komt het sneller, daar langzamer tot stand, zoodat men zuiver chronologisch soms meent, een sprong waar te nemen, soms een terugvallen tot een stadium, dat tot het verleden scheen te behooren. Zoo is het trouwens met alle maatschappelijke ontwikkeling. Reeds de realistische debatlitteratuur had een pessimistisch element; zij was polemisch. Zij wendde zich tegen de maatschappij, zooals die is.

De meesten onder hen waren mannen van rondom de dertig jaar; een enige grijsaard naderde met langzamer schreden en met gebukt hoofd. Een stille verduldigheid blonk op zijn gelaat, zonder dat de minste vrees op hetzelve merkbaar was. Hij bleef voor De Chatillon staan en bezag hem met ondervragende blikken, alsof hij zeggen wilde: wat eist gij?

Dan was het toch maar beter zich met de verplaatsing door den wind te vergenoegen, die wel langzamer, maar toch oneindig veiliger geschiedde. Intusschen ging tegen den middag de wind geheel liggen. Hij eindigde met grillige dwarlwindjes, die een oogenblik de kleine zeilen deden zwellen om ze even daarna slap te laten hangen.

Hier begon de eik al langzamer te loopen, en scheen bezwaren te hebben. Hij bleef een poos staan, deed aarzelend nog een paar stappen, en stond toen heelemaal stil. "Waarom gaat de eik niet verder meê?" vroeg de jongen. "Hij is bang voor den grooten versteener," zei een jonge lichte berk, die zoo vroolijk en flink meêliep, dat het een lust was om te zien.