Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
"Wacht u wel iets geweldigs te ondernemen," hervatte Deconinck. "Zijn Landheer met pracht in te halen is overal de gewoonte: dit kan de Gemeente niet onteren. Het is beter de macht tot gewichtiger pogingen te bewaren. Het Vaderland is overdekt met Franse krijgsknechten en wellicht zouden wij tegen hen tekortschieten." "Maar Meester, dit duurt reeds zo lang.
Terwijl de oude vrouw op haar knieën liggende nu eens het medelijden inriep van den alguazil, dan weer van de krijgsknechten, smeekte Camilla mij op hartroerende wijze haar uit de handen van de justitie te redden. Het was als het ware een tooneelspel. Ik deed alsof ik mij liet verteederen.
De volksmenigte opent, waar de krijgsknechten zich vertoonen, hare dichte rijen: de bezettelingen, tot voor 't Stadhuis genaderd, deelen zich in vier Vendels: elk van deze begeeft zich naar zijne standplaats, op een der hoeken van den Dam, en zet de musketten en hellebaarden bij den voet; terwijl hunne Hoplieden Rodenburg, Jonkheim, Visscher en Duin zich binnen 't Stadhuis begeven.
Toen hij echter de uitwerking zag, welke diens toespraak en voorbeeld op de krijgsknechten maakte, begreep hij, zonder zijn eer te krenken, als vrijwilliger te kunnen doen, hetgeen hij als Hopman moest nalaten en laken; hij sprong in de rivier en zwom weldra al de overigen voorbij.
Mits Willem van Gulik al de krijgsknechten naar Kassel gevoerd had, wist Gwyde geen ander middel dan de ambachten van Brugge op te roepen.
Vergeefs had Aylva, wiens medelijdende ziel niet stemmen kon in den moord van zoovele dapperen, alle pogingen in 't werk gesteld om hen te bewegen, de wapens neder te leggen; zijn stem was niet vernomen geworden door de Hollandsche krijgsknechten: en de Friezen luisterden niet naar hem, wanneer hij hen wilde aanmanen, den overwonnenen lijfsgenade te schenken; maar sloegen alles dood wat hun voorkwam.
De Franse krijgsknechten hadden die verlaten kamers der oude Hal tot vergaderplaatsen verkozen, en daar was het dat zij met slempen en tuisen de ledige uren doorbrachten. Enige tijd na het vertrek van Adolf van Nieuwland bevonden zich acht Franse soldeniers in een der diepstgelegen plaatsen dezer overblijfsels.
En inderdaad: ondanks al de dapperheid, door de geestelijken betoond, was het aan een gedeelte der krijgsknechten eindelijk gelukt, de kerk te beklimmen, en zich van daar over verschillende daken te verspreiden, waar zij nu de monniken en conversen bevochten.
"Ik vervul," zeide deze, terwijl hij de kenteekenen der overdracht aannam, "de eerste voorwaarde onzer overeenkomst, Heer Graaf! en breng u uwe echtgenoote en kinderen terug, alsmede deze vrouwen en dat andere knaapje, die mede in onze macht gevallen zijn. Het doet mij leed, dat ik ook de dappere krijgsknechten, die door de slagen mijner wapenbroeders gevallen zijn, u niet terug kan geven."
Lange en brede zwaarden lagen over de schouderplaat van hun harnassen, en wapperende vederbossen dreven op de wind, achter hun rug. Op die wijze was het heir, volgens het bevel van de Veldheer, geschikt. De grootste stilte heerste onder de scharen, de krijgsknechten vroegen elkander wel wat er moest gebeuren, maar dan spraken zij zo zachtjes dat niemand dan hun makker het kon horen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek