Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
"Welnu, dan zullen we ze maar zoo gauw mogelijk opeten," zei het opperhoofd met echte neger-logica, "des te eer kunnen we ons van de waarheid uwer woorden overtuigen." Korling vond, dat het gesprek een onverwachte en onaangename wending nam, en merkte daarom haastig op: "Daartegen is echter een bezwaar. Het geraamte moet bepaald in zijn geheel blijven.
De tolk: "Professor Korling geeft allerlei goochelvoorstellingen. Daarmee heeft hij zichzelf en mij het leven gered, en op die manier hebben we dat leven al een jaar lang gerekt." Li: "Dat is verschrikkelijk. En wat denkt u dat ze met ons zullen doen?" De tolk: "Opeten, zonder twijfel. Elke blanke die in hun handen valt, wordt levend geroosterd en daarna opgegeten." Li: "Een prettig vooruitzicht.
"Hoe gaat die toer eigenlijk?" vroeg Rob nieuwsgierig. "O, dat is heel eenvoudig," antwoordde Korling. "De oogjes, waarover het losse uiteinde van de om nek, enkels en polsen sluitende halve bogen past, kunnen door het wegnemen van een spie aan den achterkant worden losgemaakt uit den wand. De gevangene trekt ze dan eenvoudig met de halve bogen, de hangsloten en al naar zich toe, en is vrij.
Hij stelde zich nu voor als de bekende ontdekkingsreiziger Willem Korling, en vertelde dat hij, evenals zijn knecht, gedwongen was geworden een negercostuum aan te trekken en zich zwart te verven, opdat zij de negers door hun Europeesche kleeding en hun blanke kleur niet voortdurend zouden ergeren. "Korling!" zei La, "dus ik heb goed geraden!" "Wist u dan, dat ik hier was?" "Neen.
Het is mij een groote vreugde dat u nog leeft, maar ik vind het verschrikkelijk u onder deze omstandigheden te moeten aantreffen." La had de avonturen van den ontdekkingsreiziger den Hollandschen natuurkundige en Afrika-kenner Korling, tevens professor in de oude talen in de nieuwsbladen gelezen, en ook Rob herinnerde zich nu zeer goed daarvan gehoord te hebben.
In Nederland wist men niet beter of de beminde en beroemde man was een afgrijselijken dood gestorven. "Men was reeds bezig," vertelde Korling, "het vuur te stoken waarboven wij gebraden zouden worden, toen ik op de gedachte kwam door enkele kleine goochelkunstjes, waarmee ik mijn kinderen wel bezig hield, de aandacht af te leiden. Die poging gelukte boven verwachting.
Gaat er een beentje verloren, dan mislukt de proef." "Dan zullen we zorg dragen ze heel voorzichtig af te kluiven, zoodat ze ongeschonden blijven," zei het opperhoofd, niet uit het veld geslagen. "Dat heeft toch bezwaren bij het eten," opperde Korling. "het is niet gemakkelijk zoo'n heel lichaam te hanteeren."
De voorstelling had een uitbundig succes. Telkens en telkens moest de professor zijn kunststuk weer vertoonen, en toen men eindelijk verzadigd was, ruimde Korling met behulp van zijn bediende snel het tooneel op, opdat men er niet achter zou komen welken poets hij ze gespeeld had. Er volgde nu een vroolijk feest, als gewoonlijk na zulke gelukte voorstellingen.
De ontdekkingsreiziger Korling als goochelaar. De vlucht. Weer op De Vogel! Het was 4 December 1901 geworden, en De Vogel daalde neer op de kust van Tripolis, eenige mijlen ten oosten van Bengasi, waar niet veel kans bestaat opgemerkt te worden. De streek is daar eenzaam en onbewoond. Hier was het punt waar Nof zich met den vliegtoestel weer bij zijn reisgenooten zou voegen.
De lezer heeft ongetwijfeld in 't laatst van December 1901 uit de kranten gezien, dat professor Korling, dien men dood waande, opeens in Nederland teruggekomen was en dat onbekende personen, die Hollanders zeiden te zijn, hem met een luchtballon naar Marseille hadden gebracht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek