Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Hy moet niettemin eenen hoogen ouderdom bereikt hebben, schoon hy den juisten tyd van zyne geboorte niet wist, maar hy was dikwils gewoon te verhaalen, dat hy als trommelslager diende, en op de Plantagie van zynen meester alarm sloeg, toen de Fransche Admiraal, JACQUES CASSARD, in 't jaar 1712, de Surinaamsche Volkplanting onder schatting stelde.
Het was een tijd van gisting in Europa, en de »onschendbare rechten« van den mensch vonden hare predikers in James Otis, John Adams, en vooral in den Franschen wijsgeer Jean Jacques Rousseau. Met de geschriften en prediking van die mannen bleef men in de Amerikaansche Koloniën niet onbekend.
Ik deed het en nu was het de beurt van monsieur om vreemd op te zien. "Hoe kom jelui daaraan, jongens? Wie heeft je gezegd, dat Henri en Jacques in de gevangenis zijn?" "Uzelf monsieur!" antwoordde ik. "Wat? Ik? Ik heb dat niet gezegd, manneke!
"Gelukkig, dat ik nog zooveel tabak heb, dat ik het pistool door den rook niet meer zal zien," mompelde hij en begon te rooken. Mijn vriend Jacques moest dien avond wel heel droefgeestig zijn, dat hij erover dacht "het pistool te omsluieren". Dat was zijn laatste toevlucht in groote crisissen; en meestal lukte het hem wel.
Het was een braaf meisje, Jacques, dat veel van je gehouden heeft, meer en anders, dan jij van haar hieldt; want haar liefde was niets dan liefde, terwijl er bij jou nog iets anders bij kwam. Francine is dood .... maar alles is nog niet afgeloopen; we moeten nu aan de voor de begrafenis noodige maatregelen denken.
Francine's mond was voor altijd verstomd en de glimlach, die haar laatste gedachte op haar lippen getooverd had, verdween reeds, om plaats te maken voor de trekken des doods. "Moed, Jacques!" zeide de dokter tot zijn vriend. Jacques stond op en keek den dokter aan: "Het is afgeloopen, niet waar? Er is geen hoop meer?"
Indien het kind niet bewusteloos ware geraakt en tegengesparteld had, waren wij beiden op den bodem van den afgrond gebleven. En terwijl ik voortzwom, werd mijn keel door een doodelijken angst dichtgeschroefd. Ik riep Jacques: Ik poogde in de verte te blikken, maar hoorde slechts het geloei, ik zag de bleeke oppervlakte der Durance. Jacques en Babet rustten in de diepte.
In den tabernakel te Dijon ziet men het naast elkaar in het snijwerk van Jacques de Baerze en het schilderwerk van Broederlam: in het laatste, het zuiver verbeeldende, heerscht eenvoud en rust; in het eerste, het versierende, verdringen de vormen elkaar. Van denzelfden aard is het verschil tusschen het schilderij en het tapijt.
En daar het gevogelte naast den vogel bestaat, zie ik niet in waarom de classieke tragedie niet tegenover de tragedie der ouden zou staan." Eens geviel het, dat Marius tusschen Enjolras en Courfeyrac de straat Jean Jacques Rousseau doorging. Toen nam Courfeyrac hem bij den arm en zeide: "Let nu op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek