United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Dat is treurig genoeg«, zeide de kluizenaar, »hebt gij in uw eigen land niet geleerd, jonge man, dat God een beter beschermer is voor hen, die op Hem vertrouwen, dan deze ijdele stoffelijke bolwerken, die sterfelijke menschen opwerpen tegen de woede van hunne medemenschen? Vertrouw op God, zeg ik u, en Hij zal u bijstaan door middel van den minsten zijner dienaren«.

Reinier Vermaat werd woedend van schaamte en ergernis. Hoe grievend hij Jakob ook had bejegend, zijn ijdele inborst kon niet dulden, dat hij als een schuldige tegenover een »mindere" stond, en voor

Dan staan aan den eenen kant de lieden, die God vreezen, en aan de andere zij de kinderen Belials, de »dwazen«, de »ijdele lieden«, de »spotters«; en die laatste soort, die de verzenen tegen de prikkelen slaan, heeten dan »zondaren« in bepaalden zin.

Ik heb gedacht dat er nog eene kerk was, dat er nog een priester was, dat er nog een getuigenis was van God. IJdele hoop! Alle aardsche toevlucht is onmogelijk en het lijkt alsof God rilt in mij, vol verachting, verlangend om ook die laatste vesting te verlaten .... Mijn God, uw wil geschiede, en uw voornemen is beminnelijk! Uw altaar wordt bezoedeld met al de smerigheid der vleezige zatheid.

De zegepraal aan de Marne, rond half September 1914, moest de groote rustpoos brengen in de brutale overwinningen van de Duitschers op het wester-front en deed weer eens groote doch ijdele hoop opgaan voor ons land. Maar dan kwam weer het hartverscheurende nieuws: de vernieling der cathedraal van Reims! Het schoonste werk van menschenhanden op deze aarde! Waar gingen wij toch heen?

We hebben maar een schraal ontbijt genuttigd en hopen, dat het niet te lang zal duren eer we dat beloofde land hebben bereikt! Over een uur of anderhalf uur misschien? IJdele hoop! Eerst om twee uur 's namiddags mogen we verwachten in het plaatsje te zullen aankomen.

Gij blijft, die gij waart, met uw twijfel en uw bestendig wantrouwen tegen u zelf, met de ijdele voornemens om u te verbeteren en met uw eeuwig hopen op een geluk, dat voor u is weggelegd." "Onzin," sprak hij luid tot zich zelf, ging naar een hoek, waar hij twee gewichten had staan, hief ze op en begon gymnastische oefeningen. Hij hoorde voetstappen voor de kamerdeur.

Verlangt men bewijzen dat ik hier niet overdrijf, dat geene dwaze ingenomenheid met een der weinige praalgestichten, die Amsterdam nog aanbiedt, mij doet spreken, ik hoop mijne gezegden te handhaven en aan te toonen dat het geene ijdele machtspreuk was, die ik mij heb veroorloofd.

Hij hief zijn oud hoofd op, legde zijn magere, gerimpelde hand op de tafel en riep op zijn verbitterdsten, scherpsten toon: "Den armen Marius, zegt gij! Hij is een schoft, een deugniet, een ijdele, ondankbare knaap, zonder hart, zonder ziel, een hoogmoedig, slecht mensch!" En hij wendde het hoofd om, opdat zijn dochter den traan niet in zijn oog zou zien.

Haar beminnelijke oprechtheid vond eens uiting in de volgende woorden: "Toen ik jong was, noemde men mij schoon, en ik geloofde dat gaarne. Later zeide men mij, dat ik verstandig was, en dat geloofde ik eveneens; doch de tijd kwam, dat ik berouw had over die ijdele inbeeldingen. Nu verklaart men mij voor een heilige; maar thans verbeeld ik mij niet meer, dat het waarheid is."