Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
Men ziet deze dieren niet zeer dikwijls in den gevangen staat. Hier te lande behooren zij altijd nog tot de zeldzaamheden. Toch zijn zij wel in staat om de genegenheid van den mensch te wekken. Moedwil en boosaardigheid zijn hun vreemd, en hun toorn, die zij door grimassen te kennen geven, gaat even schielijk voorbij, als hij gekomen is.
"Jammer, erg jammer." Een paar belangstellende, levendige oogen blikten me toe. "Jammer toch. Met een zelfden electrischen schok sprong hij overeind. "Bi, ba, boe," danste hij in bed rond, de dwaaste grimassen makende, de wildste geluiden uitstootende. "Lekker! lèëker! Lekker gefopt! Ik ben niet ziek! Ik maakte maar een grapje
De roovers ontwaakten en waren weldra bij me; ze vroegen wat me scheelde om zoo te schreeuwen, waarop ik hun antwoordde, dat ik een verschrikkelijke koliek had, en om hen beter te overtuigen, begon ik te tandenknarsen, grimassen te maken, ineen te krimpen en op een vreemde wijze me om en om te wentelen.
»Gij zegt daar zoo wat," meende Frits in plotselinge, onnatuurlijke luidruchtigheid, en hij volgde Jack Williams naar de kroeg, waaruit de afschuwelijke geur van jenever en tabakswalm hem reeds tegen kwam. »Mij een borrel whiskey!" riep Jack tot den kroeghouder, een grooten Kaffer, die achter de toonbank allerlei grimassen stond te maken. Sterke jenever.
Verwonderd zien nu de oningewijde toehoorders, bij 't openen van de speeldoos, deze plotseling in een janklaassenspel veranderd, welks acteurs reeds nu hunne grimassen beginnen te vertoonen.
En 't was Johan of de ooren hem groeiden tot maatlooze zwarte plantbladen naast het hoofd in 't natte vlagge-waaien van den wind. De verten rondde het gerommel van krijg en kwaad weêr, de diepte bruiste, zwolg grollen op en grimassen van geluid.
Minchorrò! zeide Carmen, ik heb lust hier alles kort en klein te slaan, het huis in brand te steken en het gebergte in te vluchten. En zij liefkoosde mij.... en lachte dan weer!.... en zij danste en verscheurde haar volants: nooit maakte een aap meer sprongen, grimassen en gekheden. Toen zij weer ernstig was geworden, zeide zij: Luister, het is over Egypte.
»Houd je kalm, Dorus,» zei Bob. »Kijk dien ouden Potman eens boos wezen! Ik geloof, dat hij me wel zou willen opeten.» En weer begon hij grimassen te maken en op de leuning heen en weer te schommelen, zoodat de stoel er van kraakte. »Bob, houd nu op en ga heen. Toe, asjeblief, Bob!»
Het gekraak werd evenwel telkens erger, zoodat ik wel omkijken moest, en nu zag ik Bobje boven op de leuning zitten met zijne voeten op de zitting, en hij maakte allerlei leelijke grimassen tegen den ouden Potman, die hem heel boos zat aan te kijken. »Bob, wees toch stil!» gebood ik, want ik twijfelde niet, of men zou beneden in de kerk het leven kunnen hooren, dat hij maakte.
Al vroor het baksteenen, al zakte hij tot aan zijn knieën in de modder, al bleef hij twee dagen zonder eten, op marsch, bij de parade en bij het excerceeren, overal en altijd maakte hij u aan het lachen door zijn grimassen en wonderlijke gebaren; hij wist zich zoo aan te stellen dat iedereen schaterde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek