Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Zou men niet gezegd hebben, dat wij in het huis in de Koningstraat waren, dat ik bedaard beneden kwam om te ontbijten en dat mijn huwelijk met de arme Gräuben dienzelfden dag voltrokken zou worden?
Axel! hebt gij dien sleutel?" Op die vraag antwoordde ik niets en wel om de volgende reden. Mijn oog was gevallen op een lief portret, dat aan den muur hing, het portret van Gräuben.
Ik kwam uit mijne kamer, Ik dacht, dat mijn ontdaan gelaat, mijne bleekheid, mijne oogen, rood van slapeloosheid, hunne uit werking op Gräuben niet zouden missen en haar van gedachte doen veranderen. "Ha, lieve Axel!" zeide zij mij, "ik zie, dat gij wat beter zijt en de nacht u kalmer heeft doen worden." "Kalmer doen worden!" riep ik uit. Ik liep naar mijn spiegel.
Naar boven, naar Gräuben. Dreigend watergebrek. XX. Grondgesteldheid. Teleurgestelde hoop. Steenkolen. Oorsprong der steenkolen. Vergeefsche tocht. XXI. Gemoedsgesteldheid. Opoffering van den professor. Spanning. Columbus nagevolgd. XXII. Zeldzaam geologisch genot. Verdwijning van Hans. XXIII. Water in uitzicht. Weder voorwaarts. Zoekende. Dorst gelescht. De beek een wegwijzer. Rustige slaap.
Ik trok Gräuben mede naar de kamer van den professor. "Oom!" zeide ik, "is het vast bepaald, dat wij vertrekken?" "Wat! twijfelt gij er nog aan?" "Neen!" zeide ik om hem niet boos te maken. "Ik wilde slechts vragen, waarom wij zooveel haast hebben?" "De tijd, de tijd vliegt immers met snelle vaart voort en kan niet teruggeroepen worden!"
Ik zag de getrouwe gezellin van mijn arbeid en van mijne vermaken terug. Zij hielp mij iedereen dag om de kostbare steenen van mijn oom te rangschikken; zij plaatste er met mij de briefjes op. Juffrouw Gräuben was zeer sterk in de delfstofkunde! Meer dan één geleerde zou een lesje bij haar hebben kunnen halen. Zij onderzocht gaarne grondig de netelige vraagstukken der wetenschap.
Ik maakte het touw los, dat ons aan den oever verbond; het zeil werd bij den wind gehaald en wij staken snel van land. Op het oogenblik dat wij de kleine haven verlieten, wilde mijn oom; die veel prijs stelde op eene aardrijkskundige benaming, haar een naam geven, den mijnen bij voorbeeld. "Op mijne eer!" zeide ik, "ik wilde u een anderen voorstellen." "Welken?" "Den naam van Gräuben.
Er bestond voor mij niets meer op de oppervlakte van den bol, in welks binnenste ik begraven was, steden, noch velden, noch Hamburg, noch Koningstraat, noch mijne arme Gräuben, die mij voor altoos verloren moest wanen in de ingewanden der aarde.... "Welnu!" hernam mijn oom, "laten wij ons met het houweel en het breekijzer een weg banen en die muren omverwerpen!"
Van dien dag af was mijn oom de gelukkigste aller geleerden en ik de gelukkigste aller mannen; want mijne lieve Gräuben, hare betrekking van pupil nederleggende, nam plaats in het huis in de Koningstraat in de dubbele betrekking van nicht en echtgenoote.
Ik beproefde mijne denkbeelden weder op aardsche zaken te leiden. Met moeite slaagde ik er in. Hamburg, het huis in de Koningstraat, mijn arme Gräuben, de geheele wereld, waaronder ik verdwaald was, alles ging in een oogwenk voorbij in mijne verwarde herinneringen. Ik zag in eene levendige zinsbegoocheling de voorvallen op de reis, den overtocht, IJsland, den heer Fridriksson, den Sneffels terug!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek