Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ik denk dat de liefde voor haren gestorven bruidegom, juist omdat zij met den dood eindigde, die poëtische liefde was, waaraan een meisje zich maar eenmaal in haar leven overgeeft. "Het huwelijk van mijn vader was het werk van zijne ouders en hare bloedverwanten. Zij was rijk, niet meer in de eerste jeugd en een wees.

Doordat zijn vader niet in huis was gestorven, duurde het lang eer het tot hem doordrong, en als hij op straat soms bekenden zag, dan dacht hij, ja, hij wist het bijna zeker, dat hij zijn vader daar ook bij zou ontmoeten. En dit gevoel van hoop en niet gelooven in den dood verzachtte zijne smart. Na den dood van het hoofd der familie bleven de Tolstoi's dien zomer in Moskou.

Madame Stahl, van wie de een beweerde dat zij haar man, de ander daarentegen dat hij haar bij zijn leven door een onzedelijken levenswandel gekweld had, was immer een ziekelijke opgewonden tot dweperij overhellende vrouw geweest. Haar eerste kind, dat na de scheiding van haar man geboren werd, was terstond na de geboorte gestorven.

Hy is alleen nayverig omtrent de geenen, die zig van hunnen taak kwyten kunnen; hy verzekert, dat de anderen gestorven zyn, de meesten van de venus-ziekte, en geen Neger is bevoegd, om getuigenis tegen hem te geven.

Dikwijls heb ik geen raad geweten. Dan zat ik mij hier maar te verbeelden dat een oude rijke heer verliefd op me geworden was.... MEVR. LINDE. Wat! Wat voor een heer? NORA. Och malligheid!... en dat hij nu gestorven was en zijn testament geopend werd, en daar stond met groote letters: "Al mijn geld moet aan de beminnelijke mevrouw Nora Helmer worden uitbetaald terstond contant."

"Zelfs als Beatrijs zou zijn gestorven, dezen eed zou ik altijd gedenken, want mijn liefde voor haar is mij liever dan het zonlicht. Daarom ook heb ik geweend, tot ik niet meer weenen kon, en mijn tranen niet meer wilden vloeien."

Mijn Heer en mijn Vorst! sprak de Worger, voor enkele oogenblikken nog met vaste stem, ik zweer u bij den magtigen çiva en zijne heilige echtgenoote! dat ik niet wist wie gij waart en u lang gestorven waande. Had ik 't geweten, ik zou de kracht niet hebben gehad aan 't bevel van Doerga te voldoen, welke dan ook de straf van hare ongenade mogt zijn.

Ik heb immers 't diepste medelijden met Marceline. O, dát hebt u niet, u zou haar anders hebben gespaard, u zou dan wel gewacht hebben, tot ze.... gestorven was. Is er zóo iets verschrikkelijks gebeurd, juffrouw van Aalst, dat u nu opeens zóo tegen me moet worden? Ja, zóo iets verschrikkelijks is er gebeurd.

Hij stond er op, dat bij de stad Concepcion op Hispaniola een kapel zou gebouwd worden, waar dagelijks missen werden gelezen voor de rust van zijn eigen ziel, en voor die van zijn vader, zijn moeder, zijn vrouw en van allen, die in het geloof gestorven waren. Eindelijk brak het stervensuur aan. Columbus was zich volkomen bewust, dat de tijd van gaan voor hem gekomen was.

Als ik dacht, dat gij door mijn toedoen gestorven waart, zeide Alexis, dan was het of mijn armen en beenen afvielen, want ik geloofde dat gij dood waart.