United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dit schouwspel van bijna bovennatuurlijke schoonheid geeft bij den eersten aanblik den indruk van onvergelijkelijken rijkdom van kleur en schittering. Het weiland is bezaaid met Moorsche tenten, en tegen de lucht teekenen zich de heldere kleuren van wimpels en de gouden pracht van banieren af. Het geschitter der wapenen prikkelt het bloed, evenals het geschal der krijgsmuziek.
De zon klom; de dunne hemelwolken braken uiteen van 't licht, en blauwe diepten gaapten over de aarde. De nevelen zakten, en vensters van de stad schoten vuur; de windwijzer van een hoeve schitterde, en daar bedekte de zonneschijn al wandelende het land. Versch-omgeploegde velden slurpten met groot geschitter de klaarte op hun vettige schellen, dat ze werden als spartelende waters.
Johannes en sprak bijkans niet meer en tuurde naar 't geschitter van een lampstraaltje op den bodem van zijn cognacruimer. Hij groette onachtzaam Mariëtte als ze de kamer verliet, en zat nu tusschen leege stoelen naar leege gepeinzen te zien. Tante Olympe zuchtte Juidop. Aai-Heere God! En zoo drijmaal te reke, om de aandacht her op de droeve gebeurtenis te roepen.
In de zoogenaamde Theater-straat, die men hier in alle groote steden aantreft, is het dag en nacht een vroolijk gewoel, een kleurengewemel van prachtige zijden vlaggen, die, zeer lang en zeer smal, van hooge staken neerhangen of de geheele breedte der straat overkronkelen, en een geschitter van kleurige, papieren lampions, alsof het altijd feest ware.
U weet wel, die groote, die me altijd in m'n gezicht uitlacht, als ik met de kietansie kom!" "Ja, ik weet het wel!" zeide de huisheer; "die kerel, die zoo brutaal is geweest geld van me te willen leenen, om een gedeelte van de huur te kunnen afdoen. Ik heb hem de huur al opgezegd." "Juist, mijnheer. Maar nou zit-ie stikvol met geld; m'n oogen doen nog pijn van al het geschitter.
En daarna in een zeeroogend geschitter van zonbeschenen goud, omgeven van gezang en belgerinkel en zoeten wierooksmoor, kwam het Hoogweerdig de processie sluiten. Iedereen ging op zijn knieën zitten en vouwde de handen saam.
En hij ziet je dansen, tusschen heel veel geschitter.... Zeg, edele Crispina, antwoordde Cecilius; aan Cecilianus, dat ik droom van hem en dat ik hem ziek in mijn droom zag, maar dat ik niet ziek ben. En het ook niet word. Parthenius trad nader uit de wachtzaal voor 's Keizers vertrekken. Kom, zeide hij. Cecilius groette de Keizerin, de vrouwen.
Maar door de opening van de hut, die eindeloos scheen, voor haar uit, zweefden alle kleuren en geuren, al het bloeyen en wasemen van den heelen tuin met boomen, bloemen, lucht en aarde, met zijn geschitter en geglans, zijn doffe en blinkende gedeelten, zijn jubelen, zijn beweging, zijn warmte, zijn sidderingen, zijn liederen, op haar toe en omwemelde haar gezicht.
Hij zeide nu alleen, met zijn matte stem: Cecilius is, als hij niet dood is, ziek. Ja, Cecilius is ziek.... Hij heeft gedanst tusschen te veel geschitter.... Cecilius laat je zeggen, Cecilianus, ging Earinus voort; dat je sterk moet zijn en gezond moet pogen te worden. En opstaan. En eten.... Ja, zeide mat de knaap. En dat je niet ziek meer bent, als hij terug komt.
Woord Van De Dag