Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Lappen vacht en vleesch schudden en rafelden om zijn sijpelende schouders. Als bij een stom-bezopene sloeg 't lijf voorover naar de straat. 't Geschater van Antonio dolde door de lucht. Monsieur Badaud wees naar beneden: "Sacré nom.... hij trekt met zijn beenen als een grenouille." "Een kip die dood gaat." "Ik zou hem niet eten, als jij hem hadt geslacht, sale Arabe." "Ha, ha, ha...."
Toen barstte John uit in zoo'n vroolijk gelach, als hij later nooit weer bij een dergelijke gelegenheid durfde aanheffen, en de spotachtige Scott glimlachte onwillekeurig, toen hij het hartelijke geschater vernam, dat Meta's ellende de kroon opzette. "Is dat alles? Smijt den boel het raam uit en tob er niet langer over!
Ongetwijfeld waren dit de personen, welke men te Bolderhout plechtig wilde inhalen; want de krielende menigte begon zich bij den ingang des dorps op te hoopen en de lucht met blij geschater te vervullen. De koets naderde. Daar ontsnapte den verschietenden dorpelingen een angstkreet.
"Sta op, gij beest!" zeide Legree, hem weder een schop gevende. Dit was moeielijk voor iemand, die zoo gekneusd en flauw was, en terwijl Tom pogingen deed om te gehoorzamen, hief Legree een barbaarsch geschater aan. "Wat maakt je zoo vlug van morgen, Tom? Misschien kou gevat verleden avond?" Tom was nu overeind gekomen en stond rechtop en zonder het hoofd te buigen voor zijnen meester.
Vaartwel, Mijne heren, wij zullen elkander op het slagveld weerzien; God hebbe u onder zijn hoede!" Hiermee ging hij uit de tent, en riep zijn achthonderd man bijeen; weinig tijds daarna hoorde men het geschater der bazuinen en het gerucht der wapenen van een wegtrekkende bende.
Maar des te overvloediger werden de kostelijkste wijnen rondgeschonken, en het klinken der bekers en het geschater der hartelijke samenspraak vervulden de zaal met een vroolijk en verward gebruis.
Hun wild geschater en gegil werd tot op den weg gehoord en de pretmakers lieten even hun vuur in den steek om nieuwsgierig door de raampjes te komen luisteren en kijken. Zij schaterden en gilden van buiten mee zonder te begrijpen wat er gaande was en een aantal kwamen zelfs, ongevraagd, binnen.
Hier was de grootsteedsche doening, het rammelend geharrewar van rijtuigen en 't snorrend geroer van trams, het verschillig geschater van oranje en wit-blauwig en roze terrasgekleur, en het gonzen van Weenerdamen- en Tjekken-symfonieën. Warm en dampend gloeiden binnenwaarts de koffiehuizen. Geen winkel was gesloten.
Dat is kindergelach bij het geschater, dat je doet schudden op je ouwe stoel, voor je ouwe tafel, bij je ouwe raam, als je een klaren dag in je leven hebt, een klaren, grijzen, effenen dag, een dag zooals die van gister, een dag zooals die morgen zijn zal, een onrustigen vreemdlevenden dag, bijna een gaping in je bestaan, als je zoo in je binnenkamer merkt dat de zomer er is, dat er weer bloemen, roode, witte, paarse, purperen bloemen zijn, dat je voor wat centen uit vuile jodenhanden den zomer koopt.
Telkens meende hy eenige klanken duidelyk genoeg te hebben opgevangen om te begrypen wat-i hoorde, en toch wou dit maar niet het geval worden. Hy wreef zich de ooren alsof daarover 'n vlies gespannen was, doch zonder baat. En, wanneer 't paartje weer wat verder-af was, hoorde hy slechts 't geschater. Er ontbrak maar aan dat ze daar gingen dansen op den publieken weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek