Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Hetgeen hem aan zijn onderhoud met Sarah plotseling een einde had doen maken en hem op gemelijken toon den wensch had doen te kennen geven, alleen gelaten te worden, was de volgende redenering geweest: "Er is tegenspraak tusschen Sarah's beweren, dat Lidewyde mijnen naam niet noemt, en het feit, dat zij zich aanvankelijk krachtiger gevoelt;
Koning Philippus keert zich naar hen en zegt op gemelijken toon, zonder recht te staan: Ik ken tamelijk goed Fransch, doch niet genoeg om het woord tot ulieden te richten. Gij zult hooren wat de bisschop van Atrecht, mijnheer Granvelle, u mijnentwege zal zeggen. Slecht geproken, mijn zoon, lispt Zijne Heilige Majesteit.
"Wat zal ik zeggen?" hervatte Ludwig: "de Remonstranten zien Uwe Doorl. aan als een baak in zee, waar zij allen op aanstevenen." "Ik weet niet, wat ik gedaan heb om die eer te verwerven," zeide de Graaf op een gemelijken toon. "Met verlof," zeide Ludwig: "Uwe Doorl. heeft er nogal eenigen geholpen, en het is geen wonder, dat zij, de goedheid van Uwe Doorl. kennende, die als een milde regen...."
Phaedime, de dochter van den edelen Otanes en nicht van zijne moeder Cassandane, was tot heden zijne meest geliefde vrouw, of beter gezegd, de eenige geweest, van wie men zeggen kon, dat zij hem nader aan 't hart lag dan eene gekochte slavin. Maar ook deze kwam thans den gemelijken en oververzadigden koning gering en verachtelijk voor.
Wie den Heer Van Baalen alleen in de gewone samenleving ontmoet had, zou hem niet anders hebben beschouwd dan als een verdrietigen, gemelijken, verstrooiden knorrepot, die zichzelven en anderen tot last leefde; en ook alzoo had ik hem beoordeeld, en reeds het denkbeeld mij beangst, van in zijn gezelschap mijn dagen te moeten slijten.
"Ziedaar ons den geheelen dag in touw, ten gerieve van dat Friesche gespuis," zeide Reinout op gemelijken toon: "de Graaf had de uitvoering van dezen lastpost ook wel aan anderen kunnen opdragen." "Het is niemands schuld dan de uwe," zeide Deodaat: "wat behoefdet gij onze ontmoeting van hedenmorgen op het jachtslot te verhalen?
O ja! in het garnizoen, tienduizend maal meer, hernam hij op gemelijken toon. Maar wanneer zal er aan dat alles een einde komen? Waaraan wilt gij dan dat een einde komt? vroeg ik. Aan alles, absoluut aan alles!.... He, Nikolaïeff is het gehakt klaar? voegde hij er bij. Waarom zijt gij dan in den Kaukasus komen dienen, als de Kaukasus u zoo vreeselijk tegenstaat?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek