United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dit heeft zoo bijna eene gansche maand geduurd, mijnheer, eene gansche maand, dat Godelieve elken nacht op eenen stoel bij het bed haars vaders bleef gezeten, hem troostende, hem sprekende van genezing, van Gods barmhartigheid en van een beter leven in den hemel. Geene klacht in haren mond; zij lachte, zij was vroolijk, de goede, om moed te geven.

De strijd had kort geduurd, en de overwinning, door een handvol Russen, op het leger van Bokhara behaald, was volledig geweest. De soldaten, die ons vergezelden, hadden op dien dag meer dan vijftig mijlen afgelegd; doch de goede tijding der overwinning en de nadering van het einddoel van den tocht, bezielden hen met nieuwe krachten, en al zingende hervatten zij den marsch.

Deze werd intusschen door Sancho's voorgewende pijn en smarte tot diep in de ziel geroerd, en toen de geeseling eene goede poos geduurd had, riep hij hem toe, dat hij nu vooreerst maar uitscheiden moest. "Naar mijne berekening hebt ge al ruim duizend slagen doorgestaan, en dat is voor één keer voldoende," riep hij. "Neen, neen, gestrenge heer," antwoordde Sancho.

Maar hoe kort die aanval van schrik en bange voorgevoelens na het bezoek van den bankdirecteur Christensen ook geduurd had, toch had die iets achtergelaten, een herinnering een richting aan zijn gedachten gevend, die zij te voren nog niet gevolgd hadden. Nu hij eenmaal koopman was, moest hij 't ook heelemaal zijn.

De grot was klaar, en de deuren werden geopend. Ze trad naar buiten, en ze zag 't zonlicht. Er speelden kinderen op de heide. Een kleine bok was aan een touw gebonden, en trachtte al met de horens te stooten. Was ze ooit weg-geweest? En toch ... geen der kinderen kende ze. Ze keek naar haar werk terug Ach! ze kon niet bevroeden, dat het meer dan zestig jaar had geduurd.

Dit gevecht had slechts enige ogenblikken geduurd, want de slagen der strijders waren zonder tussenpoos geweest; diensvolgens was de zon nog niet boven de kim, en de velden waren nog niet met haar stralen verlicht, echter klommen de dampen reeds boven het woud, en de toppen der bomen kleurden zich met lieflijker groen.

Integendeel: zij had het levendig gehouden met alles wat haar eenzaam verblijf in het kasteel er voedsel aan bieden kon. Gespijsd had zij het gelijk eene slang met haar vleesch. »Dit had vele jaren zoo geduurd. Jaren lang nog, na het overlijden van den baron, had zij gehaat te leven, en toch gevreesd te sterven.

Toen ik weder bijkwam, was mijn gelaat vochtig, maar van tranen. Hoe lang die gevoelloosheid geduurd had, kan ik niet zeggen. Ik bezat geen middel meer om den tijd te berekenen. Nooit was eene verlatenheid zoo volkomen! Na mijn val had ik veel bloed verloren. Ik baadde er in! Ach! wat speet het mij, dat ik niet dood was "en dat het nog terecht kon komen!" Ik wilde niet meer denken.

Na een overtocht dus, langen tijd door windstilte belemmerd, daarna door noord- en zuidwestenwinden begunstigd een overtocht die niet minder dan vier-en-zeventig dagen geduurd had, werd de Pelgrim op het strand geworpen. Evenwel dankten Mevr. Weldon en haar metgezellen de Voorzienigheid, zoodra zij behouden aan land waren.

Nog altijd gingen de priesters en kloosterbroeders, met kostbare voorwerpen beladen, uit en in den burg. De overvoering, die nu reeds een paar uren had geduurd, ging ten einde loopen; want reeds waren eenigen der dragers met ledige handen uit kerk en klooster gekomen.