United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Columbus wist, dat hij geen tijd verliezen kon, omdat zijn schip erg lek was, en de zeelieden op het punt stonden oproerig te worden. Op de trouw van Pinzon viel weinig te rekenen, en zoo hij weer schipbreuk leed, kon het gebeuren, dat hij zelf met al zijn aanteekeningen en gedenkschriften een graf vond in den oceaan. Dan zou de kennis van de groote ontdekking voor de wereld verloren zijn.
Een onderzoek van de oudste gedenkschriften toont ons aan, dat de idee over een bestaan, na den dood, werd opgevat als een soort van onbestemde verlenging van het leven dezer wereld. Zulk een idee is allen primitieven rassen gemeen. Op den duur echter werd deze opvatting geheel en al veranderd en een meer geestelijke nam haar plaats in.
Wanneer deze in zijn gedenkschriften tot die zaken genaderd is, wordt het hem nog plechtig te moede. "Pour ce que grandes et honnorables oeuvres desirent loingtaine renommée et perpétuelle mémoire," aldus begint hij die groote dingen te gedenken.
En koningin Maria hield ook van de landelijke afzondering in de heerlijke boschrijke streek; in het huisarchief van het geslacht van Heeckeren van Wassenaer, waarvan een afstammeling thans het hof te Dieren bewoont, zijn nog brieven en gedenkschriften van haar bewaard gebleven, waaruit die voorliefde duidelijk blijkt.
Hij leidde het gewone leven van een' officier en was, volgens getuigenis zijner tijdgenooten en wapenbroeders, een goed kameraad. In de gedenkschriften van Nazarjeff komt een verhaal voor van een van Tolstoi's vroegere makkers, die met zichtbaar welgevallen aan hem en aan den tijd terugdenkt, dien zij bij dezelfde batterij hadden doorgebracht.
"Is het onnatuurlijk dat een Koning zich tot orgaan der volkswenschen maakt?" "Ik bid u," antwoordde Ruardi, "bewaar die vragen voor uw eerstvolgend onderhoud met Lefebvre. Mij klinkt het programma van uwen schoonvader in hope als een fragment uit ik weet niet welke gedenkschriften =d'Outre-Tombe= in de ooren; doch wat bewijst dit?
Gedurende Tolstoi's verblijf te Lucern viel er iets voor, dat door hem in de Gedenkschriften van prins Nechljoedoff verteld wordt. Dit verhaal staat met het jaartal '57 gemerkt, en moet dus op deze reis betrekking hebben.
Van zijne letterkundige geschriften voltooide hij dien winter De Sneeuwstorm, De twee Huzaren, Eene ontmoeting in het Detachement en Een morgen van een' landheer. Tolstoi moest zijne werken over drie tijdschriften verdeelen; zoo zijn de eerste twee verhalen nog in den Sawremjennik gedrukt, het derde in De Leesbibliotheek, en het vierde in de Nationale Gedenkschriften.
In deze harde verwijten klinkt iets van den toon die weinige jaren later door Benvenuto Cellini, overigens door zijne opvliegendheid en zijne ligchaamskracht den zwakken en stillen Erasmus zoo ongelijk, in zijne gedenkschriften zal aangeslagen worden.
Hij had daarvan een vaag besef, en in zijne gedenkschriften duikt van tijd tot tijd het bewustzijn op, dat hij niet geschapen is voor de militaire loopbaan, maar voor de letterkunde. Hij heeft dan ook al dien tijd zijn letterkundigen arbeid niet laten varen. Reeds op weg van Roemenië naar Sewastopol voltooide hij: Het houthakken.
Woord Van De Dag