Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
«Een half pintje,» zei de knaap op een fluisterenden toon. «En van morgen heeft zij evenveel gekregen,» vervolgde de burgemeester. «Neen, dat was gisteren!» antwoordde de knaap. «Twee halve maken één heel! Zij deugt niet! Het is treurig met zulk soort van menschen! Zeg tegen je moeder, dat zij zich moest schamen! En word jij maar geen dronkaard; maar dat zal je wel worden! Arm kind! Ga maar heen!»
"Hardrood zijn haar wangen en geel is heur haar!" zei Louise, bijna overluid en op een toon, alsof ze een vers reciteerde. "Wanneer gaat ze eigenlijk weer weg, Cilly?" "Ik geloof dat ze na de partij naar haar lieflijk dorp teruggaat," antwoordde Cécile op alles behalve fluisterenden toon. Nu was Elsje's geduld ten einde.
Ik vernam van Joessoef, dat het een roover was, die niet viel te vertrouwen. Vóór hij van ons wegging, had hij op fluisterenden toon een gesprek gevoerd met enkele mannen van ons gevolg, 's Avonds van dien dag, toen wij de rivier waren overgegaan, kampeerden wij bij een groep van vijf tenten.
Eduard, een echt type van een oud zeeman, met kleine oogen en een verweerd gelaat, dat aan een van die rare gezichten deed denken, die men wel op knoppen van wandelstokken ziet, zag haar met verbazing aan, en zeide, met een wantrouwenden blik op fluisterenden toon: "Heeft hij papieren bij zich, die bewijzen dat hij is, voor wien hij zich uitgeeft?" "Dat weet ik niet," antwoordde zij lachend.
Een vrij talrijke menigte geloovigen had zich in de nabijheid der kathedraal verzameld, en terwijl men het uur afwachtte, waarop de dienst een aanvang zou nemen, sprak iedereen op een fluisterenden toon over allerlei onderwerpen.
't Is van de kou, zeide hij op fluisterenden toon. Was dat waar? Zeker was het, dat als een koe of een schaap in de weide, waarlangs onze weg liep, een steen aanraakte of langs de heg schoof, wij nog meer ontroerden en erger beefden. Eindelijk hoorden wij voetstappen aan de zijde van den weg, dien Bob was gevolgd. Hij moest het wezen; mijn lot zou worden beslist. Bob was niet alleen.
Ik vernam van Joessoef, dat het een roover was, die niet viel te vertrouwen. Vóór hij van ons wegging, had hij op fluisterenden toon een gesprek gevoerd met enkele mannen van ons gevolg, 's Avonds van dien dag, toen wij de rivier waren overgegaan, kampeerden wij bij een groep van vijf tenten.
De Heer Van Heenvliet zuchtte; hij kon niet begrijpen, hoe de Prins op dat oogenblik over paarden kon spreken, en wilde juist antwoorden, toen de ritmeester Buat de kamer binnentrad, zich tot den Prins wendde, en met een geheimzinnig gelaat en op half fluisterenden toon zeide: "Weet Uwe Hoogheid reeds, dat de Raadpensionaris dezen morgen op het Hof van Brandwijk is geweest en een langdurige conferentie heeft gehad met Mevrouw de Prinses-weduwe?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek