Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Het scheen een schoon land met zijn diep in de kust snijdende fjorden, zijn lachende dalen en schuimende watervallen; zijn geweldige gletschers, en zijn honderden vulkanen en geysers. Geen bosschen echter waren er te zien. Slechts wat magere berkenstammen teekenden zich af tegen den horizon.
De rotsachtige inhammen aan de kusten van Dalmatië, de fjorden van het Zuiden, zijn gewoonlijk stil en verlaten; maar in de laatste maanden heerscht er druk en opgewekt leven. Men kan er alle talen en dialecten uit het groote Donaurijk te hooren krijgen. Allen, die daar zijn, dragen echter het kleed van den soldaat; allen zijn gewapend, gereed tot den krijg.
Van de scheepsbrug gezien, is het uitzicht op de bergen, vooral op die van Columbia, heerlijk; aan den kant van Vancouver zijn ze minder hoog. Een onafgebroken keten van met sneeuw bedekte toppen begrenst den horizon aan de oostzijde; hun hoogte wisselt af tusschen 2000 en 8000 meter. Op sommige plaatsen dringen diepe fjorden wel 100 kilometer ver in het land binnen.
Aan het kleine schip, de Gjöa, was het lot beschoren, die taak te mogen vervullen. Dat had de Gjöa niet gedroomd, toen ze op de Rosendalwerf te Hardanger als haringschuit werd gebouwd. Ofschoon er tusschen de fjorden veel wordt gedroomd!
De kust boog zich daar naar het Westen en Zuidwesten, en Mylius Erichsen en luitenant Hagen en de Eskimo Brönlund besloten, de fjorden en baaien in die richting te onderzoeken, terwijl Koch, de kunstenaar Bertelsen en de Eskimo Tobias verder noordwaarts trokken, waarbij ze voorbij een dépôt van Peary kwamen.
Het land heeft in algemeen voorkomen veel van enkele deelen van Noorwegen. Men treft er dezelfde prachtige bergen aan, hier en daar door diepe fjorden afgebroken, en een oneindig aantal kleine eilanden en rotsen langs de kust. Geen wonder, dat de beide kunstenaars, die de expeditie vergezelden, den aanblik nooit moede werden.
De grenzen van dat groote werk vormden de IJszee en de Donau. Aan het strand van Hammerfest trof ik den tachtigjarigen en nog krassen zweedschen baron Olaf Hermelin aan, die hier rustig een zeegezicht te schilderen stond. Na Hammerfest beschreef onze boot een wijden kring en voer nog door verschillende fjorden. De boomgroei had nu geheel opgehouden, en ook de struiken werden schaarsch.
Den volgenden dag, den vijfden der reis, verlieten we Juneau om tien uur des morgens. Daar het kanaal Gastineaux verder onbevaarbaar bleek, moesten wij terugkeeren en om de zuidpunt van Douglaseiland heen gaan. Tegen twaalf uur kwamen we in het Lynnkanaal, dat wel honderd kilometer lang is, en zich dan in twee takken splitst, de fjorden Chilkat en Chilkoot.
Beide hebben twee dagen noodig voor den tocht. De schepen, die de fjorden van het hooge Noorden bevaren, zijn niet groot.
Dat niet, wij hadden altijd zonnig weêr gehad, en men mag dan al eens bij het rondvaren op de fjorden stilstaan bij de bergvorming en haar statig noemen, somber vonden wij het nooit. Maar we vonden iets anders. Wij vonden over 't algemeen gesproken de lijnen van het landschap op de hoogvlakten en fjorden, die wij bezochten, eentonig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek